İnsanlar "çizgili kokarca" kelimesini duyduklarında ne düşünürler? Muhtemelen çok kötü kokulu, küçük, tüylü bir hayvanı düşünürler. Ancak bu hayvan aslında oldukça sevimli ve komik. Peki bu sevimli yaratıklar hakkında gerçekte ne biliyoruz? Bu yazıda, çizgili kokarcaların ne yediğine ve nerede yaşadıklarına daha yakından bakacağız.
Çizgili kokarcanın anavatanı ve yaşam alanı
Kokarcanın ana vatanı Kuzey AmerikaÇizgili kokarcanın yaşam alanı:
- ormanlık alanlarda;
- çayırlık alanlarda;
- En çok kayalık alanları ve kıyı çalılıklarını tercih eder.
Yalnız yaşamayı tercih eden bu hayvan, çoğunlukla geceleri aktiftir.
Ne yemeyi sever?
Çizgili kokarca alacakaranlıkta ve gece avlanmayı sever. Ana beslenme şekli çeşitli böceklerAncak civcivleri, balıkları ve hatta kemirgenleri bile küçümsemez ve onları yakalamakta çok iyidir. Kuş yuvalarını yağmalamaktan, yumurtalarını yemekten de çekinmez, çizgili kokarcaları ve leşleri de reddetmez. Hayvan ayrıca bitkisel gıdalardan da hoşlanır ve şunları yer:
- çeşitli otlar;
- meyveler ve meyveler;
- sebze;
- tahıllar ve yapraklar.
Nasıl görünüyor?
Çizgili kokarca küçük boyutludur, vücut uzunluğu 40 cm'ye ulaşırBazı bireylerin kuyruklarının neredeyse vücutları kadar uzun olması dikkat çekicidir. Oldukça tüylüdür. Çizgili kokarcalar yalnızca 1-3 kg ağırlığındadır. Erkekler dişilerden biraz daha büyüktür. Bu hayvanların kısa bacakları, uzun bir burnu ve uzun bir kuyruğu vardır. Çizgili kokarcaların ömrü kısadır, normal koşullar altında sadece 2-3 yıldır.
Hayatını bozanlardan özel kokulu bir sıvı ile kendini korur, bu yüzden birçok hayvan ondan kaçınmaya çalışır. Ön patileri ve kavisli pençeleri ile yiyecek elde eder. Bu vücut parçaları da... delik kazmak için kullanılırArka bacaklardaki pençeler daha kısadır. Hayvan tüylüdür, ancak tüyleri biraz kabadır.
Adından da anlaşılacağı gibi, bu hayvanın siyah beyaz çizgili bir kürkü vardır. Çizgiler, kuyruktan başa kadar vücut boyunca uzanır. Yüzünde, kulaklardan buruna kadar uzanan küçük, biraz daha dar bir şerit bulunur. Kulaklar küçük ve hafif yuvarlaktır. Kuyruk, çizgilerin dönüşümlü olarak yer aldığı çizgilidir. Çizgili kokarcanın görme yeteneği oldukça zayıftır ve bu da tembel ve uyuşuk bir izlenim verir.
Yukarıdaki tüm özelliklere rağmen, Kokarca çok iyi bir yüzücüdür.ve sudan hiç korkmaz.
Algılanan bir tehdide karşı bir koruma aracı
Kokarcanın çok az düşmanı vardır, ancak hepsi ona karşı mesafeli davranır. Bunun nedeni, tehlikeyi sezdiğinde düşmanına olağanüstü bir isabetle ateşlediği kötü kokulu sıvıdır. Kuyruğunun altında, kötü kokulu sıvıyı salgılayan özel bezler bulunur.
İnsanlar bu küçük hayvana karşı dikkatli olmalı, hem de sadece kötü kokusundan dolayı değil. Bu maddeyi 5 metreye kadar uzağa saçabilir. Mukoza zarlarıyla temas ettiğinde şiddetli bir yanma hissine neden olur. Bu sıvı kişiyi kör etmese de, ciddi acılara neden olur.
Kışın çizgili kokarca kış uykusuna yatarUyuşukluğa benzer kış uykusu genellikle Aralık ayında gerçekleşir. Kokarcalar uzun kışı atlatmak için bol miktarda yiyecek yer ve bol miktarda yağ biriktirirler. Kış uykusu genellikle Mart ayına kadar sürer.
Bir kokarca nasıl ürer?
Bir erkek, bir dişi bulup onu gebe bıraktıktan sonra kendi hayatına başlar ve yavruların veya dişinin hayatına daha fazla karışmaz. Çünkü kokarcalar doğaları gereği yalnız hayvanlardır.
Dişi, kendisi ve gelecekteki yavruları için uygun bir barınak bulduktan sonra, bu barınak genellikle başka hayvanların inleri veya çukurlar olur ve burayı ot, dal ve küçük yapraklardan oluşan çeşitli atıklarla kaplar. Evde iyileştirme gereklidirYavruların en kötü hava koşullarında bile sıcak ve kuru kalmasını sağlamak. Küçük yavrular savunmasızdır ve bazen kendi barınaklarında bile sansar gibi küçük, yırtıcı memeliler tarafından avlanırlar.
Dişi, yavrularını 60 günden fazla kucağında taşır ve bu süre zarfında daha fazla yiyecek bulmaya çalışır. Yavrular doğduklarında kör, çaresiz ve sürekli annelerine ihtiyaç duyarlar. Yavru sayısı nadiren altıyı geçer, ancak önemli ölçüde daha fazla sayıda yavrunun görüldüğü durumlar da olmuştur. Bu tür gözlemler genellikle hayvanat bahçelerinde ve üreme tesislerinde kaydedilmiştir.
Genç hayvanların yetiştirilmesi
Yavrular 2-3 hafta sonra görmeye başlar, ancak hala savunmasızdırlar. Bir ay sonra ise kendilerini savunabilirler. Altı aydan biraz fazla bir süre sonra ise anne sütüyle beslenmeye devam edin, kilo alırken, büyürken ve fiziksel olarak güçlenirken. Yavrular artık bağımsız hareket edebiliyor ve bu dönemde dış dünyayla ilk tanışmaları başlıyor.
Kısa bir süre sonra anne ve yavruları barınaktan çıkar ve ilk uzun yolculuklarına çıkarlar. Beslenmeleri gerekir ve bu da yavruların ve annelerinin genellikle çok uzun bir mesafe kat etmesini gerektirir. Bu ilk yolculuk sırasında yavrular annelerini ve alışkanlıklarını yakından gözlemler. Hareketlerini taklit edip taklit ederek onunla birlikte avlanmaya çalışırlar. Yavrular çok oyuncudur, zıplar, yuvarlanır ve hatta bazen kavga ederler. Ancak bu görünüşte çocuksu oyunun ardında çok önemli bir rol vardır: Yavrular oyun yoluyla paha biçilmez deneyimler kazanırlar. Bu deneyim sadece gelişimlerine katkıda bulunmakla kalmaz, aynı zamanda ilerideki bağımsız yaşamlarında da büyük fayda sağlar.
Kış gelince yavrular annelerinden ayrılmazlar. Yavrular uzun bir kış uykusuna yatarlar Dişinin bunu başarabilmesi için, bahara kadar yuva olarak kullanabileceği güvenli ve sıcak bir barınak bulması gerekir. Ancak bazen iki veya üç aile aynı barınağı paylaşır. Hayatta kalmak için birleşmeleri gerekir.
Ancak bunun üzücü bir yanı da var. Kış uykusu sırasında çok şey olur ve tüm yavrular uzun kışı atlatamaz. Erkekler kışı dişilerden ve yavrularından çok daha iyi atlatır. Erkek genellikle tek bir yuvada yaşar ve sıcak günlerde yiyecek aramak için saklandığı yerden çıkar.
Birkaç kokarca türü vardır, ancak bunları birbirinden ayırmak zordur. Bu, özel bilgi ve beceri gerektirir. En bilinen türleri çizgili kokarca ve benekli kokarcadır.
