Saiga: Hayvan özellikleri, yaşam alanı ve fotoğrafları

Saiga, antilop ailesinin bir üyesidir. Günümüzde bu tür, nesli tükenme tehlikesi altında kabul edilmekte, koruma altında bulunmakta ve Kırmızı Kitap'ta listelenmektedir. 17. yüzyılda, saigalar Avrasya'nın en kalabalık türü olarak kabul ediliyor ve Dünya yüzeyinin büyük bir bölümünde yaşıyorlardı.

Saigaların genel özellikleri

Saigalar, çift toynaklılar ailesine ait vahşi memelilerdir. Rus bozkırlarında yaşıyorBu hayvanlardan ilk bahsedilmesi antik çağlara dayanır. Vahşi antilopların atalarının, günümüzde soyu tükenmiş olan kılıç dişli kaplanlar ve mamutlar olduğuna inanılır. O dönemde, Alaska da dahil olmak üzere tüm Avrasya'da yaşıyorlardı. Ancak vahşi antilopların bu kadim ataları yok olurken, saigalar uyum sağlamayı ve hayatta kalmayı başardılar.

Tür özellikleri

Saiga çok büyük bir hayvan değildir, aşağıdaki ayırt edici özellikler:

1. Yabani antilopların vücut uzunluğu 1 ila 1,4 mm arasında değişir.
2. Saiga hayvanının omuzlarla birlikte yüksekliği yaklaşık 0,6-0,8 mm'dir.
3. Saigaların kendilerine özgü bir burunları vardır - hortum.
4. Hayvanın rengi soluk, genellikle kırmızımsı veya açık gridir. Bu arada, saiganın kürk rengi mevsime bağlı olarak değişir.
5. Bu vahşi antilopların vücut ağırlıkları yaklaşık 20 ila 40 kilogram arasında değişir. Ancak 60 kilogramın üzerindeki bireyler oldukça nadirdir.
6. Bir diğer ayırt edici özellik ise toynak izidir. Bu iz, çatallı bir uca sahip kalp şeklindedir ve evcil bir koyunun toynak izine biraz benzemektedir.
7. Vahşi bir antilopun çığlığını duymak nadirdir. Ancak acil bir durum varsa, kendine özgü bir şekilde melemeye başlarlar.
8. Saiga, başı öne eğik, sakin ve dengeli bir şekilde hareket eder. Ancak tehlike belirir belirmez, hızla kaçmaya başlar. Bu hız bazen 70 km/s'ye kadar çıkabilir. Bu hızla en fazla 12 kilometre koşabilir, çünkü koşarken yukarı doğru da sıçrar.

Bu hayvanın erkekleri ve dişileri arasında önemli farklılıklar vardır. Her şeyden önce boynuzları vardır. Erkeklerde boynuzlar doğumdan hemen sonra büyümeye başlar. Altı aylıkken, koyu bir renge sahip olmakve bir yaşına geldiklerinde zaten hafiflerler. Bu boynuzların yapısı şeffaftır ve biraz balmumunu andırır. Yetişkin erkeklerin boynuzları kavislidir ve genellikle 40 santimetreye ulaşır. Ne yazık ki, karaborsada bu tür boynuzların fiyatı o kadar yüksektir ki, bu durum çok sayıda avcının bu güzel ve şaşırtıcı hayvanı acımasızca yok etmesine yol açmıştır.

Doğal ortam

Vahşi antilopların bir zamanlar Avrasya'nın hemen hemen her yerinde yaşadığı, ancak Buzul Çağı'ndan sonra sayılarının büyük ölçüde azaldığı ve saigaların yalnızca bozkır bölgelerinde yaşamaya başladığı bilinmektedir.

Peki saiga bugün nerede yaşıyor? Bu bozkır antilopu, zeminin genellikle düz, sert, kayalık veya killi olduğu açık alanları tercih eder. En ufak ağaçlık alanların bile olmadığı alanları seçmeye çalışır, kendilerini düşmanlardan ve saldırılardan mümkün olan her şekilde korumaya çalışırlar.

Şu anda Saiga, kendisi için şu ülkeleri seçti:, toprakları yerleşim için ideal olan:

1. Rusya.
2. Kazakistan.
3. Türkmenistan.
4. Moğolistan.
5. Özbekistan.

Kalmıkya, Rusya'da saigalar için ideal yaşam alanı olarak kabul edilir. Yabani antilop, düz ve kuru arazilerde çeşitli otlarla ve dolayısıyla tahıllarla beslenir. Sadece yazın suya ihtiyaç duyar. Ancak bu hayvan çok utangaçtır, bu nedenle insan yerleşimlerinden mümkün olduğunca uzak durmaya çalışır.

Saigaların yaşam tarzı

Vahşi antiloplar sürü halinde yaşamayı tercih ederlerTek bir sürüde 10 ila 50 hayvan bulunabilir. Ancak bazen 100 veya daha fazla hayvandan oluşan sürülere de rastlanır. Bu hayvanlar sürekli göç halindedir. Kışın genellikle az kar bulunan çöllere göç ederler ve yazın bozkıra geri dönerler.

Saiga, çok çeşitli iklim koşullarına uyum sağlayabilen oldukça dayanıklı bir hayvandır. Sadece aşırı sıcağa değil, aynı zamanda soğuğa da dayanabilir ve seyrek bitki örtüsüyle beslenebilir. uzun süre susuz kalmak.

Birçok antilop için bir yerden başka bir yere göç etmek ölümle sonuçlanır. Liderler genellikle bir günde muazzam mesafeler kat etmeye çalışır ve bu çabaya dayanamayan en zayıf bireyler ölür.

Kış geldiğinde, saiga antilopları çiftleşme dönemlerine başlar. Liderler arasında sürekli kavgalar yaşanır ve bu kavgalar sadece ciddi yaralanmalarla değil, çoğu zaman ölümle de sonuçlanır.

Bu vahşi hayvanın erkek ve dişilerinin yaşam süreleri değişiklik gösterir. Erkeklerin yaşam sürelerinin ise 10-20 yıl olduğu bilinmektedir. 3-4 yılDişilerde ise bu yaş dokuz yıla kadar çıkabilir. Muhtemelen vahşi antilopların bu kadar hızlı üremesinin nedeni budur. Dişiler, yedi aylık oldukları andan itibaren kızışma dönemine katılmaya başlarlar. Bu nedenle ilk yavrularını bir yaşında doğururlar. Erkekler ise iki yıl beş aylık olana kadar cinsel olgunluğa erişemezler.

Dişiler genellikle ana sürüden ayrılıp bozkırın en ücra köşelerine, hiçbir avcının ayak basmadığı yerlere gittikten sonra Mayıs ayında doğum yaparlar. Doğumlarını doğrudan yere yaparlar. Eğer bir saiga annesi ilk kez doğum yapıyorsa, sadece bir yavru doğurur. Daha sonra iki, hatta bazen üç yavru doğurur.

Saiga yavruları ilk birkaç gün boyunca tamamen çaresizdir ve sadece yerde yatarlar. Ancak büyüdüklerinde bile yavrular annelerine herhangi bir sorun çıkarmazlar; vahşi doğadaki en uysal yavrularDoğumdan bir hafta sonra saiga, annesini takip edebilir ve iki hafta sonra sürüyle birlikte hareket edebilir. Ancak, kendi başına otlamaya başlaması ancak bir ay sürer.

Saigaların düşmanları

Vahşi antiloplar gündüzleri aktif olmayı tercih eder, bu da onları özellikle geceleri savunmasız kılar. Sayganın başlıca düşmanı, yalnızca güçlü değil aynı zamanda oldukça zeki de kabul edilen bozkır kurdudur. Sayga, ondan ancak kaçarak kurtulabilir. Kurtlar, sayga sürüsü içinde doğal seçilim uygulayarak yavaş hareket edenleri ortadan kaldırır. Bazen sürünün dörtte birini yok edebilir.

Sahipsiz köpekler, tilkiler ve çakallar da saigalar için tehdit oluşturmaktadır. Bu yırtıcı hayvanlara en çok saiga yavrularında rastlanır. Yenidoğan saiga yavruları da gelincik, tilki ve kartalların tehdidi altında olabilir.

Ancak saigalar kaçak avcılardan özellikle korkarlar. 20. yüzyılın başlarına gelindiğinde, bir zamanlar yaşadıkları birçok yerde bulunmaları neredeyse imkansız hale gelecek kadar yok olmuşlardı. Bu yüzden Lenin, antilop avını yasaklayan bir kararname çıkarmak zorunda kalmıştı. Ancak 1950'lerde saiga avcılığına tekrar izin verildi. Saigaların tekrar hatırlanması ve avlanmanın yasaklanması 1970'lere kadar gerçekleşmedi. Ancak o zamana kadar dünyada sadece birkaç saiga kalmıştı. 35 bin kişive bunların çoğu kadındı.

Şu anda bu antilop türünü geri kazandırmak için gerekli tüm çalışmalar devam ediyor. Saigalar için doğa rezervleri ve koruma alanları oluşturuluyor. Örneğin, ünlü Manych-Gudilo Gölü kıyısındaki Rostovsky Doğa Rezervi ünlüdür. Yaban Hayatı Fonu, sayıları önemli ölçüde azalan bu vahşi hayvanların korunması ve yönetimini üstlenmiştir. Saigalar artık Kırmızı Kitap'ta listelenmiştir ve burada saigaların fotoğraflarını görebilirsiniz. Vahşi antilopların sayısını artırmak için, bu muhteşem hayvanın korunmasına ve muhafaza edilmesine yardımcı olmak amacıyla çeşitli hibeler verilmektedir.