Dekoratif sıçan: evde bakım ve onarım

Küçük kemirgenler genellikle evcil hayvan olarak tercih edilir. Popülerlikleri, çekici görünümleri, zekâları ve akıllılıkları gibi birçok faktöre bağlıdır. Tüm bu özellikler, hem çocuklar hem de yetişkinler arasında favori olan evcil fareler için özellikle geçerlidir.

Süs faresi ırkları

Sıçanın cinsi vücut yapısı ve kürküne göre belirlenir.

Evcil bir sıçanın cinsi kavramı, diğer evcil hayvanlar için yaygın olarak anlaşılandan oldukça farklıdır. Köpeklerde ve kedilerde "cins" kavramı, ebeveynlerinin fiziksel özelliklerinin yanı sıra temel psikolojik ve kişilik özelliklerini de miras alan yavruların üretilmesi anlamına gelir.

Sıçanlar farklıdır. Yavrular, ebeveyn özelliklerini yalnızca belirli bir olasılıkla miras alırlar. Bu nedenle, bir cins iki kritere göre belirlenir:

• vücut yapısı;
• kürkün kalitesi.

Bu kemirgenlerin kürk renklerine göre daha kesin bir sınıflandırması da vardır.

Yedi çeşit süs sıçanı türü standartlaştırılmıştır:

• standart;
• Kral;
• saten (diğer adıyla "saten");
• Sfenks (tüysüz);
• dumbo;
• kuyruksuz;
• tüylü.

Standart

"Dekoratif fare" dendiğinde çoğu insanın aklına gelen cins budur.

En yaygın tür. "Dekoratif sıçan" terimiyle ilişkilendirilen türdür. Bu kemirgenleri yetiştirmeyenler genellikle onları bu şekilde düşünür.

Cinsin karakteristik özellikleri:

• kısa parlak kürk;
• uzun gövde (maksimum - 24 cm'ye kadar);
• çıplak, dip kısmı kalınlaşmış, uzun kuyruklu;
• küçük yuvarlak kulaklar;
• Gözlerin üstünde ince, kısa vibrissalar (kedilerde ve köpeklerde de bulunan, bıyık ve kaş adı verilen sert kıllar) bulunur.

Kral

Rex sıçanları daha rafine bir görünüme sahiptir.

Şaşırtıcı derecede güzel ve dikkat çekici bu kemirgenlerin kıvırcık tüyleri ve kıvrık bıyıkları vardır. Mat, kalın ve sert bir tüyleri vardır. Karınlarında seyrek tüyler bulunur. Irkın bazı üyelerinin hiç tüyü olmayabilir.

Karakteristik özellikleri:

• diğer akrabalarına göre daha kısa bıyıkları;
• yün sertliği;
• az sayıda bıyık.

Saten

Saten fareleri okşanması çok keyifli hayvanlardır.

Saten fareler, zekaları ve pürüzsüz, ipeksi tüyleri sayesinde çekicidir. Bu evcil hayvanları sevmek onlar için bir zevktir ve bundan keyif alırlar. Hem erkek hem de dişi fareler 30 cm uzunluğa ulaşabilir. Erkeklerin ortalama ağırlığı 600-800 gr, dişilerin ise 300-450 gr'dır. Yapıları standart ırka benzer.

Karakteristik özellikleri:

• kısa parlak kürk;
• geniş renk çeşitliliği;
• çıplak patiler ve kuyruk.

Sfenks

Bu cins tüy dökmekten korkmaz.

Sfenksler, vücutlarının hiçbir yerinde tüy bulunmayan, göz alıcı dekoratif farelerdir. Zekâları, cana yakınlıkları ve egzotik görünümleriyle dikkat çekerler. Cins standardı, yanaklarda, patilerde ve kasık bölgesinde ince ve kısa tüylere izin verir. Bıyıkları, Rex ırkında olduğu gibi belirgin bir şekilde kıvrılabilir. Tüysüzlük, bu evcil hayvanlar için özel bakım gereksinimlerini belirler. Cereyanlardan ve keskin nesnelerden uzak tutulmalıdırlar.

Dumbo

Dumbo ırkının en belirgin ayırt edici özelliği, sevimli tabak şeklindeki kulaklarıdır.

Nispeten genç bir cins olup, 1990'ların ortalarında geliştirilmiş olup, temsilcilerinin birçok ayırt edici özelliği vardır:

• yuvarlak, oldukça büyük kulaklar, diğer cins sıçanlara göre yanaklara daha yakın yerleşmiştir;
• nispeten küçük boyut: 15–20 cm uzunluğunda;
• diğer süslü sıçanlardan daha geniş kafatası;
• Vücut şekli armut biçiminde olup, kuyruğa doğru kalınlaşır.

Irk standardı kulakların bir miktar sivri olmasına izin verir, ancak iki tip şekil kabul edilebilir olarak değerlendirilir:

• "tabak";
• "lale", kulağın kenarı hafifçe aşağıya doğru sarkıktır.

Kuyruksuz

Kuyruksuz sıçanlar, sıçan alemindeki akrabalarından daha çok hamsterlara benziyorlar.

Bu cins, tesadüfen, kasıtsız bir mutasyon sonucu ortaya çıkmıştır. Cinsin adı, özelliklerini yansıtan açık bir isimdir. Sıçanlar kuyruksuz ve armut biçimli bir vücutla doğarlar. Karakteristik bir özellik olarak, değişikliğe uğramış bel omurları bulunur. Bu, tıknaz yapıyı ve yuvarlak krupu belirler.

Farklı göz renklerine sahip kuyruksuz sıçanlar sıklıkla bulunur. Bu cinsin tüyleri kısadır ve bir miktar kıvırcıklık kabul edilebilir. Renkleri, benekler de dahil olmak üzere büyük ölçüde değişebilir.

Tüylü

Tüylü sıçan ismine yakışır bir hayvan.

Bu cinsin ayırt edici özelliği, vücut derisinin göründüğü kısa tüyleridir. Bu kemirgenler sık ​​sık tüy döker ve vücudun farklı bölgelerini periyodik olarak ortaya çıkarır. Tüy rengi oldukça değişken olabilir. Yüz ve karın bölgesindeki tüyler daha uzun ve daha serttir. Bıyıklar kısa ve hafif kıvrıktır.

Evcil Hayvan Olarak Sıçan Beslemenin Artıları ve Eksileri

Evcil fareler zeki ve arkadaş canlısıdırlar, ancak çeşitli nesneler üzerinde dişlerini bilemeyi severler.

İnsanların evcil farelere karşı tutumları farklıdır. Bu hayvanların beslenmesini destekleyenler de vardır, karşı çıkanlar da. Bir kişi kemirgenlerin sadece görüntüsünden bile rahatsız oluyorsa, onlara karşı hiçbir ilgi duymaz.

Bu zeki ve çevik hayvanlardan hoşlananlar, onları beslemenin tüm avantajlarını ve dezavantajlarını bilmelidir. Bu, doğru evcil hayvan seçimini yapmalarına yardımcı olacaktır.

Artıları:

1. Gelişmiş entelektüel yetenekler sayesinde fareler sahiplerine çabuk alışır ve onların ruh hallerini tahmin edebilirler.
2. Sahibinin ısrarı ile eğitilebilirler.
3. İnsanlara, akrabalara ve evcil hayvanlara karşı saldırganlık eksikliği.
4. Bakım için az alana ihtiyaç duyar.
5. Yem satın alımında büyük harcamalara gerek kalmayacak.
6. Hepçiller.
7. Çocuklara çabuk alışırlar ve onların onlarla oynamasına izin verirler.
8. Basit bakımı, çoğunlukla kafesin veya diğer sıçan yuvasının temizlenmesinden ibarettir.

Eksileri:

1. Korktuklarında veya fiziksel acı çektiklerinde ısırabilirler.
2. Ortalama yaşam süresi 2-3 yıldır. Bir evcil hayvana bağlandıktan sonra, kaybıyla başa çıkmak zordur.
3. Serbest bırakıldığında, bir sıçan kaçınılmaz olarak çeşitli nesneleri, mobilyaları ve ayakkabıları kemirecektir.
4. Eğer yemek kokusu parmaklarınızdan geliyorsa fare sizi ısırabilir.
5. Keskin bir koku alma duyusuna sahip kişiler, evcil hayvanlarından yayılan kokudan hoşlanmayabilir. Ancak çoğu sahip bunu fark etmez.

Evde bakım ve onarım

Dekoratif bir sıçanın bakımı iddiasızdır, ancak evcil hayvanın sağlıklı ve neşeli olması için ona uygun koşulların sağlanması gerekir.Kurallar az ve hatırlaması kolaydır.

Süs farelerine ne yedirilmeli, ne yedirilmemeli

Sıçanlar neredeyse hepçil oldukları için bakımı kolaydır.

Evcil fareler kemirgen hayvanlar olmalarına rağmen sadece tahıl ürünleriyle beslenmeleri mümkün değildir.Beslenme, evcil hayvanın kilosu ve mama tercihleri ​​göz önünde bulundurularak dengeli olmalıdır. Düşünceli bir sahip, evcil hayvanının hangi ikramlardan hoşlandığını her zaman bilir.

Faydalı beslemeler:

• hububat;
• baklagiller;
• fındık;
• kurutulmuş meyveler;
• çiğ ve pişmiş et;
• balık;
• haşlanmış yumurta;
• süzme peynir;
• peynir.

Süs fareleri için istenmeyen ikramlar arasında ilk sırada meyve kemikleri gelir.Bunlardan bazıları, parçalandığında hidrosiyanik asit açığa çıkaran toksik bir madde olan amigladin içerdikleri için zehirlenmeye neden olabilir. En tehlikeli çekirdekler turunçgiller, hurma ve kayısı çekirdekleridir. Meyve çekirdeklerinden de kaçınılmalıdır. Badem de evcil hayvanlar için önerilmez.

Sebzelerden ise şunlar önerilmez:

• taze beyaz lahana;
• turp;
• şalgam;
• turp;
• patlıcanlar.

Yeşillikler sınırlı miktarda verilmelidir. Ravent ve kuzukulağı diyetten çıkarılmalıdır. Muz ve ananas önerilmez.

Hijyen ve banyo

Sıçanlar yüzmeyi pek sevmezler.

Sıçanlar en temiz kemirgenler olarak kabul edilir. Ancak yine de uygun bakıma ihtiyaç duyarlar. Kafesleri düzenli olarak dışkı ve yiyecek artıklarından temizlenmelidir. Bu işlem en az 2-3 günde bir yapılmalıdır. Aksi takdirde, istenmeyen bir koku kaçınılmaz olarak ortaya çıkar.

Sıçanların yaşadığı tüm alanlar ayda iki kez %5-10 alkali solüsyon veya kreolin ile ilaçlanmalıdır. Bu, yüzeyleri dezenfekte ederek koku oluşumunu önler ve patojenik mikroflorayı öldürür.

Yaygın inanışın aksine, sıçanlar su tedavilerinin hayranı değildir.Evcil hayvanınızı yıkamak, aktif dirençleri nedeniyle zor olabilir. Ancak, büyük ölçüde evcil hayvanınızın kişisel tercihlerine bağlıdır. Bazı bireyler bu hijyenik prosedüre oldukça toleranslıdır.

Bir sıçanı yıkamanın gerekli olduğu birkaç durum vardır:

• parazitlerin varlığında;
• eğer kürk kötü kokuyorsa;
• eğer hayvan kendine bakamıyorsa veya bakmak istemiyorsa.

Hastalıklar ve tedavi

Normal durumundan ilk sapmada sıçanı veteriner hekime götürmek gerekir.

Kemirgenler bulaşıcı hastalıklara karşı özellikle hassastır. Bir evcil hayvanın sağlığının bozulduğunun ilk belirtileri şunlardır:

• letarji;
• yemek yemeyi reddetme;
• gözlerden ve burundan akıntı;
• fırfırlı kürk.

Bu belirtilerden herhangi biri ortaya çıkarsa, bir veteriner hekime danışın. En sık görülen hastalıklar şunlardır:

• salmonelloz;
• listeriyoz;
• çiçek hastalığı (ektromeli);
• pastörelloz.

Veterinerlik eğitimi almamış bir sahip, her hastalığın spesifik semptomlarını ve seyrini öğrenip ezberleyemez. Tek gereken, evcil hayvanına özenli ve özenli bir ilgi göstermektir. Bu, sağlığındaki herhangi bir sapmayı gözden kaçırmayı imkansız hale getirecek ve bir uzmana zamanında danışılmasını sağlayacaktır.

Uygun bakım yapılmadığında sıçanlarda paraziter hastalıklar gelişebilir.Bunlara çoğunlukla sıçanın iç organlarına saldıran tek ve çok hücreli patojenik mikroorganizmaların aktivitesi neden olur. Diğer hayvanlarla temas, mantar enfeksiyonları (uyuz), saçkıran ve helmint enfeksiyonlarına yol açabilir. Kedi ve köpeklerin aksine, sıçanlara solucan ilacı verilmez. Enfeksiyon meydana gelirse antiparaziter ilaçlar verilir.

Aşılama

Evcil fareler kuduz veya diğer hastalıklara karşı aşılanmaz. Evcil hayvanınızı bir evcil hayvan mağazasından veya yetiştiriciden değil, özel bir satıcıdan satın aldıysanız, bir veterinere götürmelisiniz. Muayene sonucunda, bir uzman hayvanın herhangi bir tedaviye ihtiyacı olup olmadığını belirleyecektir.

Ev ve aksesuar seçimi

Süs faresi için kafesin geniş olması gerekir.

Dekoratif sıçan için evin minimum boyutu 600x400 mm'dir.Evcil hayvanınız ne kadar çok alana sahipse o kadar iyi. Kafes metal çubuklardan yapılmışsa, ideal göz açıklığı 15x15 mm'dir. Bu tür bir kafeste, evcil hayvanınız kafasını çubuklardan çıkarsa bile zarar görmez. Kafeste şunlar bulunmalıdır:

• besleyici;
• içme kabı;
• yatak takımı.

Sıçanlar hareketli ve aktif canlılardır. Bir oyun alanına ihtiyaç duyarlar. Bu, merdivenler, labirentler ve çeşitli oyuncaklar olabilir. Sıçanların en sevdiği eğlencelerden biri hamakta sallanmaktır.Bunu hurda malzemelerden kendiniz yapabileceğiniz gibi, bir pet shoptan da satın alabilirsiniz.

Süslü sıçanların yetiştirilmesi

Sıçanlar çoğunlukla kâr amacıyla veya seçici üreme, geliştirme veya iyileştirme amacıyla yetiştirilir. Her halükarda, bu faaliyet özel bilgi gerektirir.

Cinsiyet nasıl belirlenir?

Önümüzde bir kız var

Üç haftalık olduklarında minik sıçanlar cinsel özelliklerini açıkça ortaya koymuşlardır.Erkeklerin testisleri büyümüştür. Dişilerde ise yoktur. Ancak, yeni doğmuş sıçanların da cinsiyetini yüksek bir kesinlikle belirlemek için kullanılabilecek ayırt edici özellikleri vardır. Dişilerde meme uçlarının başlangıcı karın bölgesinde görülebilir.

Örgü örmek

Süs sıçanları 5 haftalıkken cinsel olgunluğa ulaşır. Ancak çiftleşmeye ancak 8-10 aylık olduktan sonra izin verilir. Damızlık erkekler için daha erken çiftleşme mümkündür.

Üreme için gerekli koşullar:

• Kişilerin doğuştan gelen herhangi bir kusuru olmamalıdır;
• erkek ve dişinin sağlıklı olması gerekir;
• Yakın akrabalar arasında çiftleşmeye izin verilmez.

Dişinin gebe kalabilmesi için erkekle birlikte 2-3 gün kafeste yalnız bırakılması gerekir.Hayvanların birbirlerinden "hoşlanmalarını" sağlamak önemlidir. Bunun için sahipleri fareleri alıp birbirlerini koklamalarına izin verirler. Saldırganlık yoksa, kemirgenleri kafese bırakır ve rahat bırakırlar.

Önemli! Dişinin döllenmesi ancak kızgınlık döneminde mümkündür. Kızgınlık dönemi 12-20 saat sürer ve 4-7 günde bir gerçekleşir.

Gebelik

Sıçanlarda gebelik daha hızlı bir şekilde ilerler.

Süs sıçanlarında gebelik kısadır ve sadece 21-23 gün sürer.Komplikasyonlar ortaya çıkarsa, erken doğum mümkündür. Bu durum gebeliğin 18. veya 19. gününde veya daha sonra gerçekleşirse, yavrular yaşayabilir. Daha erken gerçekleşirse, yavruların ölme riski yüksektir.

Hamileliğin ilk belirtileri:

• dişinin vücudu armut biçimli bir form alır;
• göbek yuvarlaklaşır ve büyür;
• meme uçları büyür;
• Dişinin aktivitesi azalır ve iştahı artar.

Yavru sayısı azsa, tüm bu belirtiler gebeliğin ancak son haftasında belirginleşebilir. Dişi bir sıçan ortalama 10 yavruya kadar doğurur. Gebeliğin ikinci yarısında, parmaklarınızı evcil hayvanınızın karnına koyarak yavruların hareket ettiğini hissedebilirsiniz.

Doğumun yaklaştığının ilk belirtisi dişinin yuva yapma isteğidir..

Doğum süreci şu şekilde ilerler:

• vajinadan kanlı akıntı geliyor;
• kasılmalar başlar, bu sırada hayvan yan veya sırt üstü yatar ve esnemeye başlar;
• Sıçanlar çıkmaya başladığında dişi oturma pozisyonuna geçer;
• Dişleriyle her yavrunun doğum zarını çıkarır ve yalar.

Doğum ortalama 1-3 saat sürer.

Yenidoğan sıçanlara nasıl bakılır?

Sıçanlar çok şefkatli annelerdir.

Süs fareleri şefkatli ebeveynlerdir. İlk birkaç gün anne yavrularının yanından ayrılmaz, bu süre zarfında fareleri kucaklamak veya muayene etmek tavsiye edilmez.Dişi yabancı bir koku algılarsa, bunları yiyebilir. Emziren bir anneye yeterli beslenme sağlanmalıdır.

Yaşamlarının ikinci haftasının sonunda, sıçan yavruları gözlerini açmaya başlar. Bu süre boyunca yuva sıcaklığı 38-39°C'de tutulmalıdır. Yaşamlarının üçüncü haftasında, hayvanlar çevrelerindeki dünyaya karşı aktif ve ilgili olmaya başlar. Anne, tüm boş zamanını onlarla geçirir. Yavruların aynı yavru olup olmadıklarını belirlemek için muayene, yalnızca anne yokken yapılmalıdır. Anne, yiyecekle oyalanabilir veya kafesten çıkarılabilir.

Yavru sıçanlar 15-16 günlük olduklarında çevrelerini aktif olarak keşfetmeye ve çiğnemeye başlarlar. Yetişkin sıçanlar için hazırlanmış yiyecekleri kolayca yerler. Bu nedenle, verilen yiyecek miktarı artırılmalıdır. Hayvanların yaralanmasını önlemek için kafesten küçük ve keskin nesneler çıkarılmalıdır.

Evcil hayvanınızla eğitim ve oyun

Farelerle oynanan oyunların çeşitliliği sizi şaşırtacak.

Süs fareleri doğuştan gelen bir zekaya sahiptirler ve bu da onları eğitmeyi kolaylaştırır.Renkli kürklü bireylerin daha fazla öğrenme yeteneğine sahip olduğu gözlemlenmiştir. Beyaz sıçanlar daha hareketsizdir. Ayrıca, görme yetenekleri daha zayıftır.

Süs sıçanlarının eğitimi için kurallar:

1. Son öğün, eğitimin başlamasından 10-12 saat önce olmalıdır. Bu, evcil hayvanınızın ödül arayışında daha aktif olmasını sağlayacaktır.
2. Ders süresi en fazla 30 dakikadır.
3. Eğitim başlamadan önce, hayvana dersin yapılacağı alanı koklama ve keşfetme fırsatı verilir. Bu sayede, farenin yabancı kokularla dikkati dağılmaz.
4. Eğitim, rastgele hareket ve eylemleri pekiştirmekle başlar. Evcil hayvanınız bir nesnenin üzerinden atlarsa, onu bir ödülle ödüllendirin ve orijinal konumuna geri getirin.
5. Görev, ancak önceki eylemler tam olarak tamamlanıp pekiştirildikten sonra daha da zorlaşır.

Süs farelerinin yapabileceği numaralar:

• bir nesnenin üzerinden atlamak;
• bir çemberden atlamak;
• labirentte bir ikram aramak;
• arka ayakları üzerinde yürüme;
• bir kutudan bir kağıt parçası çıkarmak;
• yan yana bulunan birkaç öğe arasından belirli bir öğenin seçilmesi;
• merdivenleri inip çıkmak (halat merdivenler dahil).

Birlikte oynamak hem sahibi hem de evcil hayvan için eğlencelidir. En popüler oyuncaklar şunlardır:

• küçük toplar (tercihen masa tenisinden);
• güzel kağıtlar;
• ikramlarla dolu kibrit kutuları.

Bir evcil hayvanın oyununu izlemek hem ilgi çekici hem de eğiticidir. Oyun, farenin kişiliğini ortaya çıkarır ve sahibi, evcil hayvanını daha iyi anlamaya başlar.

Evcil fareler ne kadar yaşar?

Ne yazık ki kemirgenler çok uzun yaşamıyorlar.

Süs sıçanlarının ortalama yaşam süreleri 2-3 yıldır.Ancak üç yıldan fazla yaşayabilen uzun ömürlü kediler de vardır. Bir evcil hayvanın ne kadar yaşayacağı genetik yapısına bağlıdır. En titiz bakım ve doğru beslenme bile doğal ömürlerini uzatmaz.

Diğer hayvanlarla ilişkiler

Sıçanlar diğer hayvanlara karşı çok dost canlısıdırlar.

Süs fareleri dost canlısı yapılarıyla dikkat çekerler.Diğer hayvanlarla kolayca arkadaş olurlar ve onlara karşı hiçbir saldırganlık göstermezler. Zekâ ve zihinsel gelişim açısından bu kemirgenler kedi ve köpeklerle karşılaştırılabilir. Ancak evcil hayvanların arkadaş olup olmayacağı yalnızca fareye değil, aynı zamanda diğer hayvanın karakterine de bağlıdır.

Bir evcil hayvana nasıl isim verilir?

Bir sıçana isim seçerken özel bir kısıtlama yoktur.

Evcil bir fareye, sahibinin istediği herhangi bir isim verilebilir. Bazı sahipler ise Sezar, Margarita, Çapaev ve Kleopatra gibi akılda kalıcı ve ünlü isimleri tercih eder.

Diğerleri ise basit ve bilindik takma adları tercih ediyor:

• Zoya;
• Zina;
• Petka;
• Alice;
• Vasya;
• Borya;
• Khariton;
• Ksyu.

Sıçanlar için daha "egzotik" isim seçenekleri de var:

• Dolar;
• Şeker ambalajı;
• Bucks;
• Rabbim.

Dişi sıçanlar K, M ve D harflerini içeren isimlere çabuk alışırlar. Erkekler için ise K, S, Sh, R ve N harfleriyle başlayan takma adlar seçmeniz önerilir.

Süslü fareler, köpek gezdirmek veya kedi beslemekle uğraşmak istemeyenler için en iyi evcil hayvanlardan biridir. Çok fazla yiyeceğe ihtiyaç duymazlar, kafesleri fazla yer kaplamaz ve bu zeki evcil hayvanla etkileşim kurmak ona büyük bir neşe ve keyif verecektir.