Ne kadar ilginç: Daha önce hiç duymadığınız 3 kedi cinsi

Günümüzde yeni kedi ırkları o kadar hızlı ve düzenli bir şekilde ortaya çıkıyor ki, çoğu sıradan bir insan için hala bilinmiyor. Bunlar arasında oldukça nadir ve egzotik örnekler de var.

Mandalay

İlk Mandalay kedileri, 20. yüzyılın ortalarında safkan Burma kedilerinin, sokaklardaki melez kedilerle çiftleştirilmesi sonucu Yeni Zelanda'da ortaya çıkmıştır.

Bunun hangi koşullar altında gerçekleştiği henüz bilinmiyor, ancak seçkin Birmanya kedilerinin bağımsız eş seçimi sayesinde, temsilcileri bugün evcil kedilerin en güzel örnekleri arasında sayılabilecek yeni bir cins ortaya çıktı.

Bu ilk melezlemeden doğan yavrular, mavi-siyahtan simsiyaha ve hatta bitter çikolataya kadar değişen, tekdüze, zengin ve çok koyu bir tüy rengiyle ayırt edildi. Yeni ırka gerçekten asil bir görünüm kazandıran koyu ve tekdüze renk tonunu pekiştirmek için, bu ırklardaki yarışma kazananlarının potansiyelini fark eden ünlü Yeni Zelandalı yetiştiriciler Horton Dorothy ve Haugen Pat, yavruları önce Habeş kedileriyle, ardından Siyam kedileriyle çiftleştirdi.

Melezleme sayesinde Mandalai kedileri sadece gösterişli siyah tüylerine değil, aynı zamanda mükemmel sağlıklarına da kavuşmuşlardır. Ortalama ömürleri 18-20 yıldır. Safkan olmayan kedilerinden güçlü bir bağışıklık sistemi, dayanıklılık ve güç miras almışlardır.

Orta boy ve 4 ila 6 kg ağırlığındaki Mandalay cinsinin temsilcileri şunlardır:

• küçük oval kafa
• temiz, kısaltılmış ağızlık
• küçük bir çukurluğu olan, siyah veya koyu pembe renkli, kısa burun
• büyük yuvarlak altın gözler
• tıknaz, güçlü ve kasları iyi gelişmiş bir vücut.

Mandalaylar, nazik ve arkadaş canlısı yapıları, oyuncu ruhları, sosyallikleri, olağanüstü zekâları ve yüksek eğitilebilirlikleriyle öne çıkarlar. Saldırganlığa yatkın değillerdir, birçok evcil hayvanla (av olarak algıladıkları kemirgenler, küçük kuşlar ve balıklar hariç) iyi geçinirler ve çocukların çılgınlıklarına cesurca tahammül edebilirler. Bu nedenle Mandalaylar, küçük çocukların olduğu bir evde beslemek için güvenlidir.

Bu cinsten bir yavru kedi satın almak için bir Rus vatandaşının Yeni Zelanda, ABD veya Avustralya'ya seyahat etmesi gerekecektir.

Avustralya Sis kedisi

Australian Mist cinsi (bu, ikinci resmi adıdır) Avustralya'da yerel sokak kedilerinin Habeş ve Birmanya kedileriyle çiftleştirilmesiyle geliştirilmiştir.

Avustralyalı uzmanların temel hedefi, dengeli, sakin bir karaktere ve yerel bahçe kedilerinde bulunan benzersiz çizgili renklendirmeye sahip yeni bir cins yaratmaktı.

Yerel yetiştirici Truda Streid, 1975 yılında başlayan yetiştirme sürecinin öncülüğünü yapıyor. "Benekli Sis" adı verilen yeni cinsin ilk kaydı 1986 yılında gerçekleşti. 1998 yılında, cinse Siyam genlerinin eklenmesiyle ortaya çıkan ve akuamarin gözlü, benekli bir kedinin ortaya çıkmasıyla, cins standartları önemli ölçüde revize edildi ve cins "Avustralya Sis" olarak tanındı.

Cinsin renk varyasyonları oldukça çeşitlidir: temsilcileri arasında çikolata, altın, mavi, şeftali, leylak, karamel ve kahverengi renklerde bireyler bulunur.

Bu cins kediler şu özelliklerle karakterize edilir:

• yuvarlak hatlara sahip geniş kama biçimli kafa
• geniş aralıklı, büyük ve parlak gözler
• kaslı, ağır vücut
• yuvarlak geniş göğüs
• orta uzunlukta kaslı bacaklar
• geniş tabanlı, uca doğru hafifçe daralan uzun bir kuyruk
• elastik, kısa, parlak ve kalın bir alt kürkü olan bir kürk.

Avustralya Sis kedileri oldukça uysal ve sakin bir yapıya sahiptir. Evcimendirler, uzun yürüyüşlere ihtiyaç duymazlar ve tenha, kapalı alanları tercih ederler.

Yavru kediler oyuncu ve orta derecede meraklıdır, ancak yetişkinlikte sessizliği tercih ederler. Dost canlısı bir yapıya sahip olan bu kediler, tüm evcil hayvanlara karşı hoşgörülüdür ve küçük çocuklarla onlara zarar vermeden iyi geçinirler. İnsanlara olan bağlılıklarına rağmen, uzun süreli yalnızlığa kolayca tahammül edebilirler.

Sağlık durumları iyi olduğu ve genetik olarak hastalıklara yatkınlıkları bulunmadığı için beslenme ve yaşam koşulları açısından da talepkar değiller.

Chantilly

Ev kedileri arasında yer alan Chantilly cinsinin kökenine dair iki ana versiyon vardır:

• İlkine göre, nesli tükendiği düşünülen bir cinse ait iki çikolata renkli kedi, New York'taki bir evin bodrumunda keşfedildi. Bu kedilerin torunları, yeni cinsin kurucuları oldu.
• İkinci versiyona göre, 1967 yılında New York'taki bir evcil hayvan dükkanından, sıra dışı çikolata rengi tüylere sahip, farklı cinsiyetlerden iki tüylü kedi yavrusu satın alındı. Yirmi yıl boyunca bu çiftin yavruları bir yetiştiriciden diğerine geçti. 1980'lerde Tiffany kedileri (yetiştirici Sigyn Lund'un onlara verdiği ad) Somali, Havana, Chantilly, Nibelung ve Angora kedileriyle çiftleştirildi. Yetiştirici Tracy Oraas'ın çabaları sayesinde, Chantilly Tiffany adlı yeni cins 1992'de tescil edildi.

Bu cinsin alışılmadık derecede gösterişli temsilcileri şunlara sahiptir:

• zarif, hafif uzun yapılı
• atletik tipteki kuru kaslar
• künt bir üçgene benzeyen küçük bir kafa
• badem şeklinde veya oval kehribar renkli gözler
• yarı uzun ipeksi tüyler, alt tüyleri yoktur ve bu nedenle karışmaya eğilimli değildir
• 3 ila 5 kg ağırlığında.

Çok meraklı ve oyuncu olan Chantilly yavruları kısa sürede olgunlaşır ve bir yıl içinde zeki, sakin ve dengeli hayvanlara dönüşürler. Çocuklarla iyi geçinirler ve sahiplerini aile üyelerinden biri olarak seçerler.

Bakımı kolaydır, sadece mevsimsel tüy dökme döneminde düzenli fırçalanmaya ihtiyaç duyarlar ve kulaklarındaki fazla kir haftada en az bir kez temizlenmelidir. Herhangi bir genetik kusuru olmayan Chantilly kedileri 18 yıldan uzun süre yaşayabilir.

Her kedi, en safkanı bile, sahibinin sevgisine ihtiyaç duyar. Unutmayın ki, evcil hayvanınız için gösterdiğiniz özen ve ilgi, ırkından çok daha önemlidir.