Bir kedi ilk kez yavru doğuruyorsa, davranışları sahibini alarma geçirebilir: Yavrularını ısırmaya başlar. Bu garip alışkanlığın çeşitli nedenleri olabilir; doğal bir davranış veya tıbbi bir rahatsızlığın sonucu olabilir. Bu makalede, doğal kedi davranışları ele alınmaktadır.
Yavru yetiştirmek
Bir annenin rolü sadece yavrularını doğurup beslemek değil, aynı zamanda onları büyütmektir. Anne kediler de bir istisna değildir. Anne kediler, yavrularını sözlü olarak (mırıldanma, miyavlama ve tıslama) ve ısırma veya patileme gibi fiziksel yollarla disipline edebilir. Başka bir yöntem bilmez. Anne kediler çoğu zaman yavrularını ısırır: Bu yöntem doğadaki en etkili yöntemdir.
Yavrular henüz çok küçükken, anne kedi yavrularını meraklı gözlerden saklamaya çalışır. Yavru kedi izinsiz yuvadan dışarı çıkarsa, disiplin amaçlı bir ısırık alabilir. Anne kedi genellikle yavru kedinin ensesinden ısırır ve deride iz bırakmaz. Yavru kedinin ciyaklaması acı dolu bir çığlık veya yardım çağrısı değil, annesine verdiği bir cevaptır: "Bir daha yapmayacağım!" Böyle bir ısırıktan sonra anne kedi yavruyu özenle yalar.
Büyüyen yavru kediler artık yuvalarında özgürce dolaşabiliyor ve yeni dünyalarını keyifle keşfediyorlar. Peki bunu oyun oynamadan nasıl yapabilirler? Yavru kediler hem birbirleriyle hem de oyuncaklarla oynarlar. Özellikle oyuncu yavrular annelerinin kuyruğuyla bile oynamaya çalışırlar. Ve hemen bir misilleme ısırığı veya pati darbesiyle karşılık verirler. Anne, yavrusuna nezaket sınırları içinde davranmayı ve daha büyük, daha güçlü yavrulara saygı duymayı öğretir.
Bazı anneler, yavrularına doğal ihtiyaçları için belirli bir yeri kullanmayı öğreterek tuvalet eğitimi verirler. Yavru kedilerin olduğu bir evde tek bir kum kabı yeterli değildir. İtaatsiz veya anlaşılmaz yavru kediler, anneleri tarafından yine ısırma yoluyla cezalandırılır.
Tehlikelerden korunma
Kedilerin içgüdüleri, doğada düşmanların olduğunu söyler. Modern kedi yaşam alanlarında çok fazla düşman olmasa da, yavru kediler kendilerini onlara karşı savunmaya hazır olmalıdır. Anne kedi bu eğitime yardımcı olur. Bir kedinin boynunun en savunmasız kısmı ensesidir. Anne kedi, yavrularını en sık bu bölgeden ısırır ve bu sayede düşmanın boynunu ısırmasından kaçınmaları ve bunun yerine kendilerinin ısırmaya çalışmaları gerektiğini gösterir.
Dersler genellikle oyun havasında ilerler ve anne kedinin ısırıkları hafiftir. Bir süre sonra yavru kediler öğrendikleri teknikleri birbirlerine uygulamaya başlar ve keskin dişleriyle birbirlerini sertçe ısırırlar. Bu noktada ısırıklar gerçek olur ve bazen kavgayı ayırmak için sahibi veya anne kedinin müdahale etmesi gerekir. Böyle bir eğitimden sonra yetişkin kedi, zorbalara karşı kendini savunabilir, kedi topluluğunda otoritesini ilan edebilir ve yeni bölgeler fethedebilir.
Avcılık eğitimi
Yavru kedilerin ısırmasının bir diğer nedeni de avlanma eğitimi sırasında ortaya çıkar. Bu durumda, anne kedi yavruyu ön patileriyle yakalar ve arka patileriyle ona vurur. Aynı zamanda, anne kedi "kurbanını" ısırır ve ısırılan bölgeleri yalamayı başarır. "Yakala ve tut" avlanma tekniği, hem anne kedi hem de yavrularıyla çiftler halinde uygulanır. Daha sonra, pusu, siperden ani sıçramalar ve takip etme gibi unsurlar eklenir.
Anne kedi önce tüm avlanma numaralarını yavrularına bizzat gösterir, ardından yavrularıyla birlikte oyuncak farelerin peşinden koşmaya keyifle katılır. Eğitimli avcılar asla aç kalmaz: her şeker ambalajı acımasızca yakalanır. Bir ev kedisinin dışarıya erişimi varsa, avı gerçek bir fare veya küçük bir kuş olabilir.
Yukarıda bahsedilen ısırma örneklerinin tümü, eğitim unsurları, kedi toplumunda davranış kuralları ve koruma ve avlanma eğitimidir. Bir kedi yavrularına zarar vermiyorsa veya onlara karşı aşırı saldırganlık göstermiyorsa, sahibinin endişelenmesi için bir sebep yoktur: doğal içgüdüleriyle hareket ediyordur.
