Rusya'da Geliştirilen Ancak Dünyada Tanınmayan 5 Güzel Köpek Irkı

Bu tür ırklardan bahsettiğimizde, bunların Federation Cynologique Internationale (FCI) tarafından tanınmadığını kastediyoruz.

Bunun birçok nedeni olabilir ama en önemlisi, cinsin anavatanının kendisi tarafından tanınma isteğinin beyan edilmemiş olmasıdır.

Rusça Tsvetnaya Bolonka

Irkın gelişimi 1951 yılında başladı. Bu fikrin başlıca savunucusu Zhanetta Avgustovna Chesnokova'ydı. Irkın kurucusu, Tin-Tin adlı siyah tüylü bir köpek yavrusuydu. Babası Macaristan'dan beyaz bir erkek kucak köpeği, annesi ise Zhu-Zhu adlı kahve renkli bir sirk kucak köpeğiydi. Sonraki yıllarda minyatür kanişler, Shih Tzu'lar ve Pekinezler de yetiştirme sürecine dahil edildi. Cinoloji Konseyi, ırk standardını 1996 yılında geliştirip kabul etti.

Bu kucak köpeği, olası renk çeşitliliği nedeniyle Renkli olarak adlandırılmıştır, bunlar:

• Siyah.
• Yavru geyik.
• Gri.
• Narin krema.
• Kızıl saçlılar.
• Eyer sırtlı.
• Kaplan.
• Kahverengi.

Cinsin bazı örnekleri, temel renkten farklı ten rengine sahip olsa da, bu bireyler standarda uymamaktadır.

Kabul görmüş standartlara göre, bu köpeğin uzunluğu 26 cm'yi geçmemelidir. Ağırlığı 1,5 ila 4 kg arasında değişir. Bacakları kısa, vücudu ise hafifçe uzundur. Başı yuvarlaktır ve orantılı olarak vücudunun yaklaşık üçte birini oluşturur. Ağız kısmı karedir.

Kucak köpeğinin uzun ve yumuşak tüyleri vardır. Kıvırcık tüylü olanlar özellikle değerli kabul edilir. Alt tüyleri kalındır.

Bu oyuncak köpekler çok arkadaş canlısıdır ve ailenin diğer üyeleriyle ve diğer evcil hayvanlarla iyi geçinebilirler.

FCI, köpeği bugüne kadar tanımadı. Bazı uzmanlar, bu köpeğin başka bir cins olan Bolognese'nin bir kopyası olduğuna inanıyor.

Rus av spanieli

Spaniel cinsi köpekler ilk olarak 19. yüzyılın sonlarında Rusya'da görülmüş, yurtdışından getirilmiş ve avda kullanılmıştır. Ancak, Rus av sahalarının koşulları bu yabancı köpekler için zorluydu. Bu nedenle, 1945'te yetiştiriciler daha verimli ve dayanıklı yeni bir ırk geliştirmeye koyuldular. Irk standardı 1951'de onaylandı ve ardından birkaç kez revize edildi.

Rus Av Spaniel'i, güçlü bir yapıya ve iyi gelişmiş kaslara sahip, hafif tıknaz bir cinstir. Bu cinsin, yanlardan aşağı sarkan uzun kulakları vardır. Uçları sivri değil, yuvarlaktır. Kuyruğu dipte kalın ve düzdür. Av sırasında yaralanmayı önlemek için yarıya kadar kesilmesi önerilir. Bu köpekler, genellikle dalgalı olan uzun, yumuşak tüyleriyle ayırt edilir. Baş ve bacaklardaki tüyler kısadır. Köpekler üç renkli, alacalı (iki rengin birleşimi) veya düz renklerde gelir. İkinci durumda, Rus Av Spaniel'leri siyah, kahverengi veya kırmızı olabilir. Alacalı köpeklerin tüyleri, beyaz bir arka plan üzerinde beneklerle kontrast oluşturabilir veya küçük renk sıçramalarıyla benekli olabilir.

Rus Spaniel'ler özgürce ve kolayca hareket ederler. Arkadaş canlısı, aktif köpeklerdir ve mükemmel bir avcının tüm özelliklerine sahiptirler.

Moskova Gözcü Köpeği

Savaş sonrası dönemde, köpek bilimciler iyi bir bekçi köpeği ırkı geliştirmeyi amaçladılar. Bu çalışma için St. Bernard, Kafkas Çoban Köpeği, Alman Çoban Köpeği, Newfoundland ve Rus Tazısı'nı seçtiler. Yeni ırkın ilk örnekleri 1950'de Moskova'da düzenlenen bir gösteride görüldü.

Moskova Bekçi Köpekleri üç renktedir: beyaz bir taban rengi, benekler ve işaretler. Tüyleri uzundur ve kalın bir alt tüy tabakasına sahiptir.

Ortaya çıkan cins güçlü, çevik ve kolay eğitilebilir. Köpeğin iri bir kafası, iri bir gövdesi ve kalın bir kuyruğu olan geniş bir sırtı vardır. Erkekler en az 78 cm, dişiler ise en az 73 cm boyundadır. Bu köpeklerin ağırlığı, cinsiyete bağlı olarak 45 ila 55 kg arasındadır.

Bu köpek eğitilebilir, ancak yalnızca sabırlı bir sahibinin elinde. Bu cinsin üyeleri yeni fikirlere karşı temkinlidir.

Eğitim sürecinde en önemli nokta köpeğe aile içinde lider rolü vermemektir.

Köpekler korkusuzdur ve nöbet sırasında asla geri çekilmezler.

Rus tazısı

Irkın geliştirilmesine yönelik çalışmalar 1874 yılında Moskova'da düzenlenen bir gösteri ile başladı. İlk standart ise 1925 yılında onaylandı.

Rus Tazısı orta büyüklüktedir. Vücudu uzundur. Başı, bir kurdu andıracak şekilde alçakta durur. Kafatası kama şeklindedir. Ağız kısmı uzundur ve burun ucu çıkıntılıdır. Köpeğin kulakları üçgen ve sarkıktır. Kahverengi gözleri açılıdır. Bel ve sağrı geniştir.

Rus Tazısı'nın tüyleri baş ve bacaklarda kısa, vücutta ise daha uzundur. Köpeklerin kalın ve daha açık renkli bir alt tüyleri vardır. Tüy renkleri arasında eyer sırtı, ek renklerle birlikte kırmızımsı tonlar ve alt tüyler veya kızıl bulunur.

Rus tazısı keskin bir koku alma duyusuna sahiptir ve bir tavşanın kokusunu uzun süre koruyabilir. Ayrıca avlanma sırasında seslerini duyurabilir. Bu köpekler aynı zamanda dayanıklıdır ve çeşitli hava koşullarına dayanabilir. Rus tazısı, tilki ve tavşan avlamak için en iyi şekilde eğitilir.

Doğu Avrupa Çoban Köpeği

Görünüş olarak, bu cins Alman Çoban Köpeklerine çok benzemektedir. Bu bir tesadüf değildir, çünkü Alman Çoban Köpekleri onların doğrudan atalarıdır. Sovyet köpek uzmanları, cinsin geliştirilmesini hükümetin talebi üzerine gerçekleştirmiştir. İlk standart 1964'te onaylanmış ve ardından değişiklikler yapılmıştır.

Köpeklerin omuz yüksekliği erkeklerde 76 cm, dişilerde ise 72 cm'ye ulaşır. Vücutları uzundur ve belirgin kaslara sahiptir. Başları kama şeklindedir, ancak çok sivri değildir. Bu cins köpeklerin üçgen, dik kulakları vardır. Doğu Avrupa Çoban Köpeği genellikle kuyruğunu aşağıda tutar.

Köpeklerin tüyleri orta uzunluktadır, ön kollarda ve uylukların dış kısımlarında daha uzun tüyler bulunur. Tüyler kalın, sert ve vücuda yapışıktır.

Doğu Avrupa Çoban Köpeği'nin ayırt edici özelliği yüzündeki koyu renkli "maske"dir. Vücut rengi siyah veya eyer sırtıdır.

Doğu Çoban Köpeği ile Alman Çoban Köpeği arasındaki farklar şunlardır:

1. Doğuluların vücutları daha iridir.
2. Sırt çizgisi aşağıya doğru daha az eğimlidir.
3. Daha geniş göğüs.
4. Açık ten rengi Doğu Avrupalılarda daha yaygındır.
5. Daha sakin bir karakter.

Bu cins köpekler, sahiplerine sonsuz bir bağlılık gösterir ve onlar için canlarını feda etmeye hazırdırlar. Mükemmel reflekslere sahiptirler ve kolayca eğitilirler.

Irk tanıma süreci, ırkın nihai olarak belirlenmesi kadar uzundur. Irk geliştirilmemişse ve sunulan standart sıklıkla ihlal ediliyorsa, tanınması imkansız olacaktır.