Köpeklerde epilepsi: türleri, belirtileri ve tedavisi

"İnsan" hastalıklarının çoğu evcil hayvanlarda da yaygındır. Kanser, iç organ patolojileri ve dolaşım sistemi bozuklukları gibi hastalıklarla teşhis edilebilirler. Köpekler de sıklıkla epilepsi hastalığına yakalanır ve semptomları ve tedavisi insanlardaki benzer nörolojik sorunlara benzerdir.

Köpeklerde epilepsinin başlıca türleri

Epilepsi hastası bir köpek için yaşamın en zor yılları ikinci ve üçüncü yıllar olarak kabul edilir.

Epilepsi, nöronların birbirleriyle iletişim kuramaması sonucu oluşan bir beyin hastalığıdır. Hastalığın doğası tam olarak anlaşılamamıştır, ancak uzmanlar epilepsiyi birkaç türe ayırmaktadır.

İdiyopatik

Gerçek veya idiyopatik epilepsi, enfeksiyon, travma veya sinir sistemi ya da beynin yapısal anormallikleriyle ilişkili değildir. Bu epilepsi türü, araştırmacıların nedenini henüz belirleyememesi nedeniyle veteriner hekimler için en gizemli olanıdır. Bilim insanları ve doktorlar tarafından ulaşılan tek güvenilir sonuç, belirli köpek ırklarında epileptik nöbetlere karşı özel bir yatkınlık olduğudur. Dachshund, retriever, collie, labrador, Alman kurdu ve kaniş cinsi köpeklerin özellikle 1-5 yaş arası risk altında olduğu düşünülüyor. Beagle cinsi köpeklerin epilepsi hastalığını miras aldığı bilimsel olarak kanıtlanmıştır.

Semptomatik

Doğuştan gelen gelişimsel anomaliler (hidrosefali), beyin patolojileri veya geçmişte geçirilmiş enfeksiyon ve yaralanmalar sonucu ortaya çıkabilen ikincil bir hastalık türüdür.

Semptomatik epileptik nöbetler, bir yaşın altındaki genç köpeklerde veya 5 yaşını geçmiş köpeklerde görülür.

Reaktif

Altta yatan bir tanının varlığında veya toksik beyin hasarına yanıt olarak eş zamanlı bir hastalık olarak ortaya çıkar. Reaktif epilepsi genellikle altta yatan hastalığın tedavisinin ardından düzelir. İyileşme açısından en olumlu prognoza sahiptir.

Kriptojenik

Hastalığın en karmaşık formudur, çünkü lezyonları MR'da tespit edilemez. Doğum sırasında oksijen yetersizliği veya ameliyat sırasında uzun süreli anestezi sonrasında ortaya çıkar. Vakaların %15'inde uygulanan tedaviye yanıt alınamaması ve ilaç kullanımına rağmen nöbetlerin durdurulamaması ile karakterizedir.

Refrakter

Kriptojenik epilepsinin gelişiminde bir sonraki aşama budur. İlaçlara direnç ile karakterizedir. İlaç tedavisine devam etmenin mümkün olmadığı durumlarda, köpek sahipleri çoğunlukla ötenazi yoluyla evcil hayvanlarının acısına son vermeyi tercih ederler.

Oluşum nedenleri

Atakları tetikleyen belirli bir eylem yoktur, hepsi kendiliğinden gerçekleşir.

Gerçek epilepsi, nedeninin genetik olduğuna inanıldığı için doğası gereği birincildir. Hastalığın gelişme riski, doğrudan kalıtım yoluyla, yani anneden oğula geçenlerde daha yüksektir. Bir yavru köpekte birden fazla yavru aynı anda epilepsi hastalığına yakalanabilir.

Hastalığın diğer tüm tipleri sekonderdir ve epileptik nöbetlerin gelişimine katkıda bulunan spesifik faktörlere sahiptir:

• önceki enfeksiyonlardan sonra oluşan komplikasyon - enterit, distemper;
• beynin gelişimsel anormallikleri veya onkolojik hastalıkları;
• tiroid fonksiyonunun azalması;
• karaciğer hasarı;
• düşük kan şekeri;
• kardiyovasküler patolojiler;
• helmintiyazis veya toksik maddelerin kana girmesi nedeniyle köpeğin zehirlenmesi;
• dengesiz beslenme, B vitamini eksikliği;
• baş yaralanmaları.

İstatistikler, hormonal dengesizliklerin epileptik nöbet riskini artırdığını göstermektedir. Bu nedenle, dişi ve kısırlaştırılmış erkek köpek sahipleri, özellikle stres veya duygusal tükenmişlik dönemlerinde köpeklerinin davranışlarını yakından izlemelidir.

Epilepsi, safkan köpeklerde yaygın bir hastalıktır, ancak melez köpeklerde neredeyse hiç görülmez. Bu durum kısmen, ırkların epilepsiye yatkın hale gelmesine yol açan akraba evliliğinden kaynaklanıyor olabilir.

Belirtiler

Belirtiler birkaç saniye içinde aniden ortaya çıkabileceği gibi, yaklaşık bir saat gibi uzun bir sürede de ortaya çıkabilir.

Köpeklerde epilepsinin en önemli belirtisi şiddetli nöbetlerdir. Ancak kesin tanıyı koymadan önce veteriner hekimin nöbetlere neden olabilecek diğer durumları elemesi gerekir:

• köpeğin bilincini kaybetmesine neden olabilecek kalp veya akciğer hastalıkları;
• Orta kulak iltihabı veya vestibüler disfonksiyon, hayvanın koordinasyonunu kaybetmesi ve başını yana eğmesiyle ortaya çıkar. Bu durum kısa sürede düzelir;
• uyku sırasında sızlanma ve seğirme;
• Ters hapşırma sendromu: Göğüs kasları keskin bir şekilde kasılır, hava gırtlağa gürültülü bir şekilde çekilir ve köpek sırtını kamburlaştırarak donup kalır. Bu durum, özellikle küçük ırklarda ve brakisefalik köpeklerde tamamen normaldir; kısa trakea ve uzun yumuşak damak nedeniyle, nefes alırken yumuşak damak boğazın içine doğru çekilir.

Köpeklerde epilepsinin klinik tablosu birkaç tipe ayrılır:

• Absans veya petit mal nöbeti. 5-7 saniyeden 1-2 saate kadar sürebilen bir nöbetle karakterize olan hayvan, konvülsiyon geçirmez; alışılmadık davranış, tek tek kasların seğirmesi ve donuk bakışlardan oluşur. Bu durum oldukça nadirdir ve köpek sahibi nöbeti fark etmeyebilir. Ancak, hastalık serebral korteksin tek bir bölgesiyle sınırlıysa, bu bir epilepsi belirtisidir.
• Yaygın nöbet. Köpeğin başı geriye doğru savrulur, tüm vücudu ve uzuvları kasılır ve nefes alış verişi gürültülü hale gelir; epilepsinin tüm klasik belirtilerini gösterir. Nöbetin en şiddetli döneminde köpek altına kaçırabilir, saldırganlık ve halüsinasyonlar görülebilir. Göz bebekleri büyür, hayvan bilincini kaybeder veya pençeleme ve volta atma gibi anlamsız hareketler yapar.
• Kısmi saldırı. Karakteristik özellikleri arasında tek tek kasların spazmları, çeneyi ısırma, başı yana çevirme ve bu pozisyonda donup kalma yer alır.

İdiyopatik epilepsiye neredeyse her zaman yaygın nöbetler eşlik eder. Nöbet öncesinde, birkaç saat veya dakika önce, köpek artan kaygı, görünürde bir sebep olmadan sürekli sızlanma ve vücudun her yerinde ince titremelerle karakterize bir "aura" durumuna girebilir. Köpek ayrıca kaçma veya tam tersine saklanma isteği de gösterebilir.

Epilepsi nöbetleri çoğunlukla gece veya sabahın erken saatlerinde meydana geldiğinden, nöbet belirtilerine karşı dikkatli olunmalıdır. Hastalığın aktif tezahür süresinin süresi birkaç saate kadar çıkabilir.

Büyük ırk köpekler yoğun aktiviteler sırasında nöbet geçirmeye yatkınken, küçük ırk köpekler sakin aktiviteler sırasında titremeye başlayabilir.

Evcil hayvanınızda epilepsi nöbetinin en az bir belirtisi görülüyorsa, bir veteriner nörolog tarafından kapsamlı bir muayeneden geçirilmesi, gerekli kan ve hormon testlerinin yapılması ve donanım muayenelerinin yapılması gerekir.

Bir saldırı nasıl durdurulur?

Nöbetler özelliklerine göre davranışsal, parsiyel, minör ve karışık olmak üzere üçe ayrılır.

Epilepsi nöbetinin ilk belirtileri görüldüğünde, köpeğin tamamen dinlenmesini sağlamalı ve ilk yardım uygulanmalıdır:

1. Yaralanmayı önlemek için hayvanın başının altına küçük ve düz bir yastık koyun.
2. Köpeğinizin kendi kusmuğunda veya salyasında boğulmaması için başını çevirin.
3. Hayvanı serinletmek için önlemler alın - karnını nemli bir bezle silin, vantilatörü köpeğe doğru tutun veya pencereleri açın.
4. Odada tam bir sessizlik sağlayın, diğer hayvanları ve çocukları odadan çıkarın.
5. Köpeğinizin adını ara sıra söyleyin - hayvanın kendi adını ve sahibinin sakin sesini duyması durumunda nöbeti daha kolay atlatabileceğine inanılır.

Köpeğinizin çenesini, ağzına bir nesne sokmak amacıyla (insan saldırısına benzer şekilde) zorla açmaya çalışmaktan kaçının; bu, hayvanın ağız boşluğuna zarar verebilir. Ayrıca, köpeğin ısırığı o kadar güçlüdür ki, sahibi ciddi şekilde yaralanabilir.

Nöbet sırasında köpeğin yanında sahibi bulunmalıdır. Eğer atak 1-1,5 saat içinde geçmezse veya yüksek ateş görülürse hayvanın hemen hastaneye kaldırılması gerekir.

Nöbet evde sona ererse, evcil hayvanınıza tam bir huzur ve güven ortamı sağlanmalıdır. Hayvan bir süre agresif kalabilir. Bu nedenle, hareketlerini sınırlamanız ve mümkün olduğunca sakinleştirmeniz önerilir.

Nöbet sırasında herhangi bir ilaç verilmesi önerilmez. Nöbetin başlangıç ​​saatini ve süresini bir günlüğe kaydetmek yeterlidir. Köpek muayene edildikten sonra, veteriner hekim nöbeti hafifletmek için antikonvülzanlar reçete edebilir. Bundan önce basit bir sakinleştirici bile zarar verebilir.

Tedavi

Veteriner hekim, evcil hayvanınızın tedavisi için gerekli tüm muayeneleri yaptıktan sonra ilaçları reçete eder.

Anamnez alınıp kapsamlı bir muayeneden sonra bir köpeğe epilepsi teşhisi konulursa, bu hastalığın tedavisi mümkün olmadığından, köpeğin ömrü boyunca tedavi görmesi gerekecektir. Nöbetlerin tamamen sona erdiği kalıcı ve sürdürülebilir bir remisyon da mümkün değildir. Veteriner hekimin görevi, nöbetler arasındaki süreyi mümkün olduğunca uzatacak ilaçlar reçete etmektir.

Evcil hayvanınızın epilepsisi reaktif veya semptomatik ise, nöbetlere neden olan altta yatan hastalığın tedavisine odaklanılır. Genellikle hidrosefali ameliyatı veya detoksifikasyon tam iyileşmeyle sonuçlanır ve nöbetler tamamen durur.

Gerçek epilepside, nöbetler ayda birden fazla görülüyorsa antikonvülzan ilaçlara başvurulur. Bu gibi durumlarda sakinleştirici ilaçlar reçete edilir:

• Fenobarbital. Hızlı etki göstermesi ve farklı dozaj formlarında kullanılabilmesi ile öne çıkmaktadır.
• Fenitoin. Kasları gevşetir ve belirgin bir antikonvülsan etkiye sahiptir. Ancak sakinleştirici etkisi yoktur.
• Diazepam. Saldırıyı en başından durdurmaya yardımcı olur ama uzun süre işe yaramaz.

Akut vakalarda, nöbet sırasında köpeklere kloral hidrat lavmanları veya heksamidin tozu verilir. Bu ilaçlar, etkilenen hayvanlarda büyük nöbetleri hafifletebilir.

Tüm farmasötik ilaçlar yalnızca bir veteriner hekim tarafından reçete edildiği şekilde ve sıkı gözetim altında kullanılmalıdır. Bazı ilaçların depresyon ve uyuşukluk gibi önemli yan etkileri ve karaciğer ve gastrointestinal sistem üzerinde olumsuz etkileri vardır. Evcil hayvanınız antikonvülsan tedavi gördükten sonra herhangi bir hastalık belirtisi gösterirse, alternatif ilaçlar reçete edilebilmesi için veteriner hekiminizi bilgilendirmeniz önemlidir.

Epilepsi ilaçlarının etkinliği, yalnızca reçete edilen dozda düzenli kullanımla sağlanır. Köpek sahipleri, reçete edilen ilacı günlük olarak, genellikle belirli zamanlarda uygulamaya hazır olmalıdır. İlaç konsantrasyonunu belirlemek için üç ayda bir kan testleri yapılır.

Belirli antikonvülzanlara ek olarak, köpeğe koruyucu ilaçlar - B vitaminleri, Omega-3, kediotu - reçete edilebilir. Hasta bir hayvanın durumunu hafifletmek için alternatif tıp yöntemleri kullanılır - akupunktur veya homeopatik ilaçlar.

Epilepsi dirençliyse, konvansiyonel ilaç tedavisi genellikle etkisizdir. Levetiracetam ve libromid (potasyum bromür) gibi özel ilaçlar nöbet sıklığını azaltmaya yardımcı olabilir.

Hasta bir evcil hayvana bakmak

Ne yazık ki her köpek sahibi evcil hayvanının bakımını ve ömür boyu tedavisini üstlenemez.

Sadece birkaç on yıl önce, epilepsi hasta bir köpek için ölüm anlamına geliyordu. Günümüzde ise zamanında teşhis ve uygun antikonvülsan ilaçlarla bir hayvan oldukça uzun süre yaşayabiliyor. Hayatının doluluğu tamamen sahibine bağlıdır - sahibi köpeğe rahat yaşam koşulları sağlamalı ve düzenli ilaç vermelidir.

Saldırıları önlemek için önemli tavsiyelere uymak gerekiyor:

• fiziksel ve duygusal aşırı yüklenmeden kaçının - aktif oyunlar, antrenman sahalarını ziyaret etmek;
• köpeğinizi gösterilere katılarak strese sokmayın, çiftleşmesine izin vermeyin;
• Yürüyüşler sırasında köpeğinizin diğer hayvanlarla etkileşime girmesine izin verin, ancak aşırıya kaçmamaya dikkat edin. Evcil hayvanınızda nöbet belirtileri varsa, diğer hayvanlar ona saldırabileceğinden, hemen eve götürün.

Köpeğin beslenmesine özellikle dikkat edilmelidir. Evcil hayvanınız kuru mamaya alışkınsa, protein içeriği düşük markaları tercih edin. Veteriner hekimler genellikle epilepsili köpeklere kuru mama verilmesini önermezler, çünkü içerikler etikette belirtilenlerle uyuşmayabilir ve mama fazla sodyum veya protein içerebilir. Bu nedenle, köpek sahibinin köpeğinin mamasının doğal malzemelerden hazırlandığından emin olması gerekir.

Doğal gıdalarla beslerken et oranını mümkün olduğunca azaltmak ve hiçbir koşulda gıdalara tuz eklememek gerekir. Yemi vitamin ve mikro elementlerle zenginleştirmek için aşağıdaki ürünlerin hazırlanmasında kullanılması tavsiye edilir:

• darı potasyum kaynağıdır;
• haşlanmış yağlı deniz balığı Omega-3 çoklu doymamış asitlerin kaynağıdır;
• Baklagiller hayvansal protein eksikliğini gideren bitkisel proteinlerdir;
• Haşlanmış havuç B vitamini, manganez ve potasyum kaynağıdır.

Reçeteli ilaçlar zamanında alınsa bile, nöbetlerin olmayacağını kimse garanti edemez ve sahibi 7/24 köpeğin yanında olamaz. Evcil hayvanınız için maksimum güvenliği sağlamak adına, sahibi yokken onu keskin köşelerden ve kırılgan nesnelerden uzak, özel bir odaya veya geçici bir muhafazaya yerleştirmeniz önerilir.

Ancak alanı hazırlarken, muhafaza alanını kafese çevirmeyin; kilitli kalması köpekte duygusal aşırı heyecana ve başka bir nöbete neden olabilir.

Sonuçlar ve tahminler

Epilepsi hastası bir evcil hayvanın yaşam koşullarına uyulmasıyla (beslenme, orta düzeyde egzersiz vb.) hastalığın sonuçlarının tamamen ortadan kaldırılması mümkündür.

Köpeklerde epilepsinin prognozu vakadan vakaya değişir. Nöbetlerin şiddetine ve sıklığına, hastalığın nedenine ve ilerlemesine bağlıdır. Bu faktörlerden bağımsız olarak, köpeğin yaşam koşulları ve bakımı son derece önemlidir.

Epilepsi hastası bir köpeğin hayatı tamamen sahibine bağlıdır. Köpeklerde nöbetlerin nasıl durdurulacağı ve doğru epilepsi tedavisi hakkında gerekli bilgilere sahip olarak, evcil hayvanınızın yaşam kalitesini artırabilir ve uzatabilirsiniz. Zamanında veteriner bakımı ve uygun tedavi, antikonvülzanların düzenli uygulanması ve köpeğin sakin halinin sağlanması, nöbet sayısını yılda sadece birkaçına kadar düşürebilir. Bu koşullar altında epilepsi hastası bir köpeğin yaşam beklentisi, bu popülasyonun sağlıklı temsilcilerinin yaşam beklentisiyle hemen hemen karşılaştırılabilir.

Sadece şiddetli status epileptikus, nöbetlerin birbirini takip ettiği ve ilaç tedavisinin sınırlı fayda sağladığı durumlarda köpeğin hayatı için risk oluşturur. Bu durumda, hayvan beyin ödemi veya göğüs kası spazmları sırasında solunum durması nedeniyle ölebilir. Bu durumun ciddiyeti, acil hastaneye yatış ve yoğun bakım gerektirir. Son derece şiddetli vakalarda köpek ötenazi ile öldürülebilir.

Epilepsi teşhisi konan bir köpeğin dolu dolu bir yaşam sürme hakkı vardır. Tüm aile üyelerinin artan ilgisi, bakım ve bakım kurallarına uyulması ve veteriner gözetiminde uygun tedavi, ciddi hastalığına rağmen mutlu bir evcil hayvan sağlamanın anahtarıdır.