Bilimsel verilere göre, köpekler yaklaşık iki bin yıl önce evcil hayvan olarak beslenmeye başlandı. En eski köpek ırklarından biri, kökeni Meksika'ya dayanan ve tamamen tüysüz olan Xoloitzcuintle'dır.
Cinsin alışılmadık ve karmaşık ismi, biri bir tanrının adını belirten, diğeri ise "köpek yavrusu" veya "köpek" anlamına gelen iki Aztek kelimesinden oluşuyor.
Eski Hintliler, bu köpeklerin her türlü hastalığı iyileştirebilecek özel, doğaüstü bir yeteneğe sahip olduğuna inanıyorlardı.
Aslında bunun mantıklı bir açıklaması var: Tüylerin tamamen yok olması ve vücut sıcaklığının yükselmesi, bunun sonucunda "doktorların" özellikle iltihaplı eklem ve kas ağrıları için etkili bir "kompres" görevi görmeleri.
Xoloitzcuintle'lar bir başka değerli özelliğe daha sahipti: Ölümden sonraki yaşamda ruhun rehberi ve yöneticisi olma rolü.
İşte bu yüzden her Hintli hayatı boyunca yanında böyle bir köpeğin bulunması için çaba harcamış ve ölümünden hemen sonra onu öldürmelerini yakınlarına vasiyet etmiştir.
Günümüzde, bu cins köpekler, oyuncu karakterleri ve sakin mizaçları sayesinde oldukça popülerdir. Sosyal, sakin ve arkadaş canlısı bir şekilde büyümeleri için, tüm aile üyelerinin yetiştirilmelerine ve eğitimlerine dahil olmaları gerekir.
