Bu köpek ırkları dünyanın en büyükleridir.

Aklınıza kaç tane büyük köpek cinsi geliyor? Muhtemelen üçten fazla değil. Ama gerçekte çok daha fazlası var. Dünya çapında tanınan en büyük köpekler hakkında bilgi edinmek ister misiniz? Öyleyse makalemizi okuyun.

Danua

Bu köpek, büyük bir cinsten ziyade dev bir cins olarak kabul edilir. Nitekim, bir Alman çoban köpeği arka ayakları üzerinde durursa kolayca bir insan yüzüne ulaşabilir. Yetişkin bir erkek köpeğin omuz yüksekliği en az 80 cm ve ağırlığı 90 kg'a kadar çıkabilir.

Alman Dogu köpekleri ilk olarak 19. yüzyılın ortalarında Almanya'da yetiştirilmeye başlandı. O dönemde "Alman Dogu" terimi, büyük ve güçlü köpekleri ifade ediyordu. Birçok farklı "Alman Dogu" türü vardı: Ulm, İngiliz, Danimarka, Alman, av köpekleri, büyük ve hatta yaban domuzu köpekleri. Zamanla, tüm bu alt türler topluca Alman Dogu olarak bilinmeye başlandı. Irkın resmi kökeni 1888 yılına dayanmaktadır.

İngiliz Mastiff

Bu çok eski bir İngiliz köpek ırkıdır. İngiliz Mastiff, mastiff ırklarının en büyüğü ve Avrupa Alman Dogu köpeklerinin en büyüğü olarak kabul edilir. Yetişkin bir İngiliz Mastiff'in omuz yüksekliği 75 cm'den 90 cm'nin üzerine kadar çıkabilir. Ağırlığı ise 70 kilogramdan (150 pound) 90 kilogramın (36 pound) üzerine kadar değişebilir.

Irkın kökleri başka bir büyük köpeğe, Tibet Mastiff'ine dayanır. Bu köpeklerden ilk kez, Julius Caesar'ın İngiliz yerleşimcilerine karşı yürüttüğü seferleri anlatan tarihlerde bahsedilir. İngiliz Mastiff'leri 1883 yılında yetiştirilmeye başlanmış ve ırk resmi olarak 1964 yılında tescil edilmiştir.

"Mastiff" isminin birçok farklı çevirisi vardır, ancak çoğu "güç" veya "kuvvetli" anlamına gelir. Ve bu doğrudur. İngiliz Mastiff'i, özellikle sahibini veya bölgesini korurken çok iri ve tehlikelidir.

İrlanda Kurt Köpeği

Avrupa'nın en büyüğü ve dünyanın en büyüklerinden biri olarak kabul edilen bir diğer büyük köpek ırkı. İrlanda Kurt Köpekleri, isimlerine rağmen oldukça arkadaş canlısı ve barışçıldır. Yüzyıllardır geyik ve kurt avlamak için eğitilmişlerdir. Yine de iyi huylu ve insanlara karşı uysal tavırlarını korumuşlardır.

Yetişkin bir İrlanda Kurt Köpeği, omuz hizasında 81 ila 88 cm arasında bir yüksekliğe ulaşabilir, bu da onu oldukça iri yapar. Ancak, tazı doğasının kilosu üzerinde olumlu bir etkisi vardır. En büyük köpekler bile 60 kg'dan ağır değildir.

Bu cinsin ilk kayıtları, MÖ 391 yılında Roma konsüllerinin yazılarında yer almaktadır. Başlangıçta İrlandalı Keltler hem düz tüylü hem de uzun tüylü köpekler yetiştiriyordu. Zamanla, kısa tüylü cins yerleşik hale geldi. Bu durum, bu köpeklerin yaşadığı bölgenin iklim koşullarından kaynaklanıyor olabilir.

Leonberger

Almanya'da geliştirilen bir diğer büyük ırk olan Leonberger, aslanı andırır ve bu bir tesadüf değildir. Irk, adını arması aslan silüetiyle bezeli Alman Leonberger kasabasından almıştır. 19. yüzyılda, yerel belediye başkanı kasaba için canlı bir sembol yaratmaya karar vermiş ve birkaç köpek ırkını melezleyerek Leonberger'i ortaya çıkarmıştır. Bu köpekler, II. Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra, 1955'te resmi olarak tanınmıştır.

Yetişkin bir erkeğin omuz yüksekliği 80 cm'ye kadar ulaşabilir. Köpeğin gövdesi kalın, düz tüylerle kaplıdır; bu tüyler hayvanın boynunda ve göğsünde daha uzundur.

Alman çoban köpeği

Alman Kurdu, dünya çapında en ünlü ırklardan biridir. Bu köpekler zekâları ve itaatkarlıkları nedeniyle sevilir ve değer görürler. Ayrıca insanlarla da çok iyi anlaşırlar. Başlangıçta sığır gütmek ve insan aramak için kullanılırlardı. İsimlerinin aksine, Alman Kurdu'nun kökeni İskandinavya ve Kuzey Rusya'dır. Daha sonra Almanya'da yetiştirilip eğitilmeye başlanmıştır.

Bu cinsin iri bir örneği omuz hizasında 65 cm'ye ulaşabilir ve 45 kilograma kadar ağırlığa ulaşabilir. Greif adlı ilk erkek Alman Çoban Köpeği, 1882 yılında Hannover'de düzenlenen bir köpek gösterisinde halka tanıtıldı. Irk, 1955 yılında resmen tanındı.

Aziz Bernard

İki köpek ırkı vardır: uzun tüylü ve kısa tüylü. İlk yavrular Asya'dan ithal edilmiştir. St. Bernard'ın atası büyük olasılıkla yerel Avrupa köpekleriyle çiftleştirilmiş Tibet Mastiff'idir.

"St. Bernard" adı, İsviçre Alpleri'ndeki St. Bernard Manastırı'ndan gelir. Yerel rahipler, çığ altında kalan insanları kurtarmak için büyük köpekleri kullanırlardı. Bu köpekler kardan ve dondan korkmazlardı. Vücutları kalın tüylerle kaplıydı ve güçlü pençeleri karı kolayca deler.

Yetişkin St. Bernard'lar 90 cm'ye kadar boya ve 70 kg'a kadar ağırlığa ulaşabilir. Bu köpekler genellikle başka ırkların yaratılmasında kullanılmıştır; bu da onların yalnızca Avrupa'da değil, tüm dünyada yaygın olarak popüler olmasını açıklar.