Milyonlarca yıl önce Dünya, inanılmaz hayvanlarla doluydu. Araştırmacılar, gezegenimizin soyu tükenmiş sakinlerinin kalıntılarını keşfediyor, görünümlerini yeniden yaratıyor, özelliklerini ve alışkanlıklarını inceliyorlar. Bunlar, dinozorların bile korktuğu kadim devlerdi.
Titanoboa
Gezegen tarihinin en büyük yılanı, yaklaşık 60 milyon yıl önce, günümüz Kolombiya'sında yaşamıştı. Fosil kalıntıları da orada keşfedildi.
Zoologlar, titanoboaları inceledikten sonra, yaklaşık iki ton ağırlığında ve 20 metreye kadar uzayabilen bir tür olduklarını keşfettiler. Dinozorların yok olmasından kısa bir süre sonra ortaya çıktılar. Büyük yırtıcıların yok olmasının ardından oluşan boşluğu titanoboaların doldurmuş olması muhtemel.
Arkeologlar, nadir görülen bir olay olan bir kafatası keşfedecek kadar şanslıydı. Bu tarih öncesi devin diş yapısı, balık, kaplumbağa ve hatta yetişkin timsahlarla beslendiğini gösteriyor.
Tropiklerin sıcak havalarında, soğukkanlı sürüngenler vücutlarıyla çevreden ısı emerek devasa boyutlara ulaşabilirler.
Bu devasa yılanın zehre ihtiyacı yoktu; avını güçlü bedeniyle eziyordu. Titanoboa, santimetrekare başına neredeyse 500 kg'lık bir kuvvetle sıkışabiliyordu; bu da hemen hemen her avı öldürmeye yeterdi.
Dev Arthropleura
Tarih öncesi kırkayak Arthropleura, günümüzde gezegenimizde yaşamış en büyük eklembacaklı olarak kabul ediliyor.
Yaklaşık 280 milyon yıl önce yaşamışlar. Kalıntıları Almanya, Belçika, İngiltere ve Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunmuştur.
Bilinen en büyük kara omurgasızları 30 çift bacağa sahipti ve uzunlukları 2,6 metreye kadar ulaşıyordu. Bilim insanları, Arthropleura'nın otçul olduğu sonucuna vardı. Ortalama büyüklükteki bir birey yılda bir tona kadar bitki tüketiyordu.
Kırkayakların rekor kıran büyüklükleri, o dönemde atmosferdeki oksijen oranının yüksek olması ve düşmanlarının olmamasıyla açıklanıyor.
Daha sonra havadaki oksijen oranı önemli ölçüde azaldı, tropikal bölgelerin iklimi değişti ve bu da bu devasa canlıların neslinin tükenmesine yol açtı.
Megalodon
Bu tür, gezegen tarihindeki en büyük yırtıcılardan biriydi. Megalodon, besin zincirinin en tepesinde yer alıyor olabilir.
Bu tehlikeli dev, 18 metre uzunluğa ve 50 ton ağırlığa ulaşıyordu. En büyük örneklerin ısırma kuvveti yaklaşık 11 tondu; bu da modern bilimin bildiği en güçlü ısırıklardan biriydi.
Bu yırtıcıların çok güçlü, ancak ince, tırtıklı kenarlı dişleri vardı. Bu yapısal özellik, avlarının göğüslerini kolayca parçalamalarına ve hatta büyük deniz hayvanlarının dikenlerini ısırmalarına olanak tanıyordu.
Megalodonlar görünüş olarak günümüzün büyük beyaz köpekbalıklarına benzerler, ancak kıkırdaklı kafatasları orantısal olarak daha kalın ve güçlüdür.
Ağırlıklarına dayanacak kadar büyük çeneleri vardır. Megalodonlar küçük balinalar, deniz inekleri, deniz memelileri ve büyük balıklarla beslenirdi. Bu tarih öncesi devler ayrıca ölü hayvanların leşlerini de yerdi. Yaklaşık 2,6 milyon yıl önce soyları tükendi.
Aegirocassida
Bu tarih öncesi dev karides, yaklaşık 480 milyon yıl önce dünya okyanuslarında yaşamıştı. 2 metre uzunluğundaydı ve ispermeçet balinası ile eklembacaklıların fantastik bir karışımına benziyordu.
Aegirocassida, tıpkı modern balinalar gibi planktonları sudan süzerek besleniyordu. Bu yaratığın vücudunun her yerinde yüzgeç görevi gören iki çift hareketli yüzgeci vardı.
Bu sıra dışı loblar, modern eklembacaklıların üst ve alt uzuvlarına karşılık geliyor. Bilim insanları, bu bulgulara dayanarak, Aegirocassida'nın tarih öncesi bir eklembacaklı olduğu sonucuna vardılar.
Sarcosuchus imperialis
Nesli tükenmiş bir dev timsah cinsi, günümüzde Afrika olarak bilinen bölgede yaklaşık 110 milyon yıl önce yaşamıştır.
Süper timsah Sarcosuchus, 12 metreye kadar uzayabiliyor ve yaklaşık 8 ton ağırlığında olabiliyordu. Vücudu pullarla kaplıydı ve sırtı 1 metreye kadar uzanan güçlü dikdörtgen kalkanlarla kaplıydı. Bu da onu az sayıdaki düşmanına karşı neredeyse yenilmez kılıyordu.
Sarcosuchus imperatorius, dikkat çekici, devasa bir kafatasına sahipti. Üst çenesi 1,6 metre uzunluğundaydı ve ucu aşağıya doğru kıvrıktı.
Bu yırtıcı hayvan büyük balıklar ve küçük dinozorlarla beslenirdi. Güçlü çeneleri ve keskin dişleriyle, zorlanan avlarını kolayca suya sürüklerdi.
Sarcosuchus, modern timsahlardan sadece boyut olarak değil, aynı zamanda yaşam süresi olarak da farklıydı. Doğadaki modern timsahların çoğu 25-30 yıl yaşar. Keşfedilen Sarcosuchus kalıntıları, öldüğünde 40 yaşında olan ve henüz tam olarak büyümemiş bir bireye ait.
