Güvercinler şehir sakinlerinin yaygın bir parçasıdır. Ünlü tarihi meydanları onlarsız hayal etmek imkânsızdır. Birçok kişi, bu kadar yaygın olan bu kuşları fark etmez bile. Bu arada, çoğu insanın güvercinler hakkında inandığı birçok yanlış kanı da vardır.
Güvercinler aptaldır
Bilim insanları, güvercinlerin oldukça gelişmiş bir beyne sahip olduğunu keşfettiler. Çeşitli üniversitelerden araştırmacılar çeşitli deneyler gerçekleştirdi.
Yeni Zelanda'da kuşlara okuma öğretilirdi. Güvercinlere yazılı kelimeler gösterilip ezberlemeleri istenirdi. Tüm kelimeler dört harften oluşuyordu. Bir süre sonra "sınavlara" tabi tutulurlardı.
Kuşların, çeşitli seçenekler arasından tanıdık kelimeleri seçmeleri gerekiyordu. Ancak sadece tanımak yeterli değildi. Bilim insanları, harfleri ters çevirerek denekleri şaşırtmaya çalıştılar.
Güvercinler, tanıdıkları her kelime için bir ödülle ödüllendirildi. Kuşların da harika yetenekleri olduğu ortaya çıktı. Bir "öğrenci" 58 kelimeyi tanıdı. En düşük puan 26 kelimeydi.
Başka bir deney, güvercinlerin olağanüstü hafızasını kanıtlıyor. Japon bilim insanları, kuşlardan üç video izlemelerini istedi. Tüm videolarda ana karakterler kuşların kendisiydi.
- Birincisi güvercinin hareketlerini gerçek zamanlı olarak gösteriyor.
- İkincisinde - birkaç saniyelik bir gecikmeyle.
- Üçüncüsü, güvercinlerin birkaç saat içindeki hareketlerini gösteriyor.
Başlangıçta kuşlara birinci ve üçüncü kayıtlar gösterildi. Güvercinler, olup bitenlerle ilgilenmeye başladılar.
Daha sonra onlara ikinci ve üçüncü video seçenekleri sunuldu. Kuşların son hareketlerini hatırladıkları ortaya çıktı ve ikinci kaydı seçtiler.
Güvercinlerin bir anıyı hatırlayabildiği en uzun süre 5-7 saniyedir. Bundan daha önceki anları hatırlamaları zordur.
Şaşırtıcı bir şekilde, üç yaşındaki çocuklarla yapılan benzer deneyler çok daha düşük sonuçlar verdi. Küçük bir çocuk, yalnızca birkaç saniye önce gerçekleştirilen eylemleri hatırlayabilir.
Ancak tüm bu deneylerden çok önce, insanlar güvercinlerin olağanüstü zekâsını biliyorlardı. Mektupları teslim etmekle görevlendirilmeleri şaşırtıcı değil. Bu durum, büyük olasılıkla kuşların güçlü görsel hafızasından da kaynaklanıyordu; bu hafızaların çoğu güvercin postacılığında kullanılıyordu.
Güvercinler zararsızdır
Güvercinler şehir meydanlarında sıkça görülen bir manzara. Özellikle çocuklu anneler onları beslemeyi çok seviyor. Çocuklar sık sık güvercin kalabalığının arasına koşuyor ve ebeveynleri de tüm bu olup biteni mobil cihazlarıyla kaydediyor.
Ancak sevinç büyük sorunlara yol açabilir: Doktor ziyaretleri, hastane yatışları ve hatta sakat kalma tehdidi.
Kuşlar tehlikeli hastalıklar taşır. Listede yaklaşık 90 potansiyel hastalık bulunur ve bunlardan 10'u insanlara bulaşabilir. En tehlikelileri salmonelloz, trikomoniyaz, Newcastle hastalığı (Asya domuz ateşi), toksoplazmoz ve ornitozdur.
Hasta bir kuşu tanımak zor değildir: Halsizdir, uyuşuktur ve ağzı açıktır; birçok hastalık solunum yollarını etkiler ve tüyler dökülür.
Ancak bir güvercin neşeli görünse bile, dikkatli olmakta fayda var. Muhtemelen enfekte olmuştur, ancak hastalık hala kuluçka dönemindedir. Bu nedenle güvercinlere "kanatlı fare" bile denir.
Tehlike sadece elle beslemeyi ve güvercinleri okşamayı sevenler için değil, aynı zamanda civardaki herkes için de geçerlidir. Birçok kuş virüsü hava yoluyla bulaşır. Bu nedenle, kuşları korkutup aniden sürü halinde uçmaya zorlamak özellikle tehlikelidir.
Buna rağmen kuşlara bakan, acıyarak hasta olanları alıp tedavi eden cesur yürekler de var.
İlginçtir ki, güvercinler insanların yüzlerini hatırlayabiliyor. Bu, başka bir deneyle de kanıtlandı. Yani, bir güvercine, kazara bile olsa zarar verirseniz, kin besleyebilir.
Kuş pisliklerinin bir kısmının başınıza düşme ihtimali de yüksek. Dışkılar ayrıca patojenler de içerebilir. Bu yüzden şehir güvercinlerinden uzak durmak en iyisidir.
Güvercinler göze çarpmayan kuşlardır.
Kaya güvercinleri, şehirlerde en sık gördüğümüz kuşlardır. İki koyu çizgiye sahip açık gri kanatları vardır. Başları da gridir, ancak kanatlarından daha koyudur. Boyunları yeşilimsi bir renk tonuna sahip olabilir.
Bazen kuşlar arasında beyaz, bej, kızıl veya bembeyaz desenlere sahip farklı renkteki bireyler de görülür. Bu saka kuşları, mavi-gri akrabalarından daha fazla dikkat çeker.
Ancak güvercinlerin görünümlerindeki çeşitlilik burada bitmiyor. İnsanlar tarafından yetiştirilen bu kuşların farklı türleri de mevcut.
Kıvırcık tüylü güvercinler de var. Bunlar Frillback'ler. 18 farklı renk çeşidine sahip olabilirler.
Sakson tarla güvercini gibi tüylü bacaklı kuşlar, görünüş olarak sıra dışıdır. Keskin siyah beyaz renklerine, bacaklarındaki uzun tüyler eşlik eder.
Jakoben güvercinlerinin, yeleyi andıran, kabarık tüylerden oluşan belirgin bir başlığı vardır.
Taçlı güvercinin adı her şeyi anlatıyor. Kuşun başında dik duran, alışılmadık şekilli tüylerden oluşan bir taç var. Başındaki tüyler, tüm uzunluğu boyunca incecik ve bir tutam halinde sonlanıyor.
Jambu meyve güvercini Tayland'da yaşar. Açık renkli bir göbeği, yeşil sırtı ve kanatları, kırmızımsı pembe bir başı vardır.
Güvercinler sadece zarar verirler.
İnsanlar güvercinleri faydalı buluyorlardı çünkü kuş dışkıları gübre görevi görüyordu. Kimse yabani kuşları beslemeyi düşünmemişti, bu yüzden kuşlar yabani otlar ve tohumlarıyla beslenerek insanları bu beladan kurtarıyordu. Güvercin postası da oldukça popülerdi.
Günümüzde tüm bunlar modern teknolojiyle başarıyla değiştiriliyor. Dolayısıyla güvercinlerin görünürdeki tek faydası dekoratif işlevleri.
Güvercin eti bir zamanlar çok değerliydi. Bir lezzet olarak kabul edilirdi ve geçmiş yüzyıllarda saraylarda ve kraliyet odalarında servis edilirdi.
Güvercin eti protein açısından zengindir, ancak aynı zamanda besleyicidir. Elbette, şehir meydanlarındaki sıradan kaya güvercinlerini yemek tavsiye edilmez. Bugün bile, kuluçkahanelerde yetiştirilen özel et ırkları bulunmaktadır.
Ancak doğadaki her şey birbirine bağlıdır. Güvercinler şehirlerden kaybolursa, ekosistemde bir dengesizlik yaşanabilir. Bu nedenle, olası hastalıklardan korunmak ve kendinize veya kuşlara zarar vermemek için basit kurallara uymanız önemlidir. Her şeyden önce, güvercinleri beslemekten kaçının. Bu, onların kendi başlarının çaresine bakabilmelerini ve sayılarını kabul edilebilir sınırlar içinde tutmalarını sağlayacaktır.
