Amazon'un bakir tropikal ortamı, yalnızca botanikçiler ve zoologlar için değil, aynı zamanda ekstrem spor unsurlarıyla aktif rekreasyonu tercih eden turistler için de tükenmez bir ilgi kaynağı olmuştur, olmaya devam etmektedir ve olmaya devam edecektir. Bu bakir ormanlarda seyahat etmek, canlı doğanın sonsuz gizemlerini keşfetme merakınızı ve tutkunuzu tam anlamıyla tatmin etmenizi sağlar.
Amazon'un faunası geniş bir çeşitlilikle karakterize edilen (Nemli tropikal iklim buna elverişlidir): Bu bölgede çok sayıda egzotik hayvan ve kuş türü yaşamaktadır. Ancak, yüzde olarak, çoğunluğu karıncalardan oluşan böceklerin, bu bölgede yaşayan türler arasında lider konumda olduğunu çok az kişi bilir. Böceklerin varoluş yasaları ve çevreyle etkileşim mekanizmaları, araştırmacıların, Amazon gezginlerinin ve maceraperestlerin ilgisini çekmektedir.
Tropikal karıncaların tüm temsilcilerini listelemek ve ayrıntılı olarak tanımlamak çok zaman ve emek gerektireceğinden, aşağıda Amazon doğasının güzelliğinin ve ihtişamının tadını çıkarmaya karar veren bir turistin mutlaka karşılaşacağı en yaygın karınca türlerinin temel özelliklerinin kısa bir özeti yer almaktadır.
Kurşun karınca (paraponera clavata)
Akrabalarından vücut büyüklüğü bakımından farklıdır (2,5 santimetreye kadar ulaşabilir) ve ısırığın acısı, adını da buradan almıştır. Ancak, onu diğer karıncalardan ayıran tek özelliği uzunluğu değildir. Ayrıca, vücudunun ön tarafında bir çift uzun, küt uçlu boynuz bulunan oldukça iri bir yapıya sahiptir. Ön ayakları da sarı tüylerle kaplıdır ve gözlerinde, antenlerinin bağlı olduğu belirgin oyuklar bulunur. Ağaçların diplerinde yaşarlar, bu nedenle bu böcekler genellikle turistler tarafından yiyecek aramak için ağaç gövdeleri boyunca sonsuz akıntılar halinde hareket ederken görülürler.
Ektatom (ectatomma tuberculatum)
Turistler bu tropikal karınca türünü genellikle alçak ağaçların (1,5 metreye kadar) veya çalıların taçlarında asılı dururken görebilirler. Vücut uzunlukları ortalama 1 cm, vücut renkleri ise kırmızımsıdır. Bitki özsuyunu emen böceklerle beslenirler.
Ponerinler (odontomachus)
Bu karıncaların maksimum uzunluğu 1,5 cm'dir. Başlıca dikkat çekici tür özellikleri şunlardır: büyük çekiç biçimli çeneBu, ponerinlerin avları için zorlu bir tuzaktır. Yavaş hareketlerine rağmen, alt çeneleri (üst çeneleri) inanılmaz bir hızla kapanır ve avlarına hiçbir şans bırakmaz.
PACYHONDYLA VILLOSA
Ponerinae alt familyasına aittir. Bu tropikal karınca türü, mermi karıncasıyla karıştırılabilir. Pacyhondyla Villosa'nın iğnesi, akrabalarınınki kadar büyük olmasa da benzerdir. Pacyhondyla Villosa, ölü ağaç gövdelerini ve nemli topraklı alanları tercih eder. Vücutları kırmızımsı siyahtır ve altın rengi yoğun bir tüy tabakasıyla kaplıdır.
PACYHONDYLA APICALIS
Bu türün ayırt edici bir özelliği, tek başına avlanmalarıdır. Ortalama uzunlukları 1-1,2 cm'dir. Vücutları koyu gri, antenleri ise parlak sarıdır. Bu sıra dışı renk kombinasyonu, PACYHONDYLA APICALIS karıncalarını yaban arılarına benzetir ve kendine özgü zıplayan yürüyüşleri de bu benzerliği daha da artırır.
DEVASA YIKIMCI
Bu karıncanın yukarıda anlatılan tropikal türlere dışsal benzerliği dikkat çekicidir: boyut, renk ve hareket kalıpları. Uzuvlarının uzunluğu (GIGANTIOPS DESTRUCTOR'ınki daha uzundur) ve gözlerinin şekli (büyük, başın yanlarında bulunur) ile ayırt edilirler. Bu karınca en barışçıl karıncalardan biridir; sokma yeteneği tamamen yoktur.
Campomotus (ağaç kurdu)
Bu türün temsilcileri Amazon yağmur ormanlarında yoğun olarak bulunur. Bu karıncaların uzunlukları 3 ila 15 mm arasındadır. Bitki özsuyu veya böceklerle beslenirler ve böcekler de özsuyu yemekten hoşlanırlar. Ağaç gövdelerine yuva yapma alışkanlıkları nedeniyle ikinci isimlerini almışlardır. Campomotus karıncalarının oldukça ilginç bir vücut yapısı vardır: ince bir bel, göğüs kafesini yuvarlak karından ayırır. İki renkte bulunurlar: gececi karıncalar için sarı ve gündüzcü karıncalar için koyu kahverengi.
Altın taçlı yarasa (Camponotus sericeiventris)
Böceğin oldukça çarpıcı bir görünümü var: Siyah gövdesi, güneşte altın veya gümüş ışıltısıyla parlayan parlak tüylerle kaplı. Oldukça ilginç bir yürüyüşü var: Karnını göğsüne bastırırken aynı anda uzuvlarını hareket ettiriyor.
Marangoz karıncası (Camponotus atriceps)
Bunlar alışılmadık derecede uzun uzuvlara sahip kahverengi karıncalardır. Geceleri aktif olan karıncalar arasında en yaygın olanı bu türdür. Vücutları yoğun bir sert tüy tabakasıyla kaplıdır.
Dacetone Armigerum
Yaşam alanları, binlerce bireyden oluşan koloniler halinde yerleştikleri ağaç gövdeleridir. Vücutları açık kehribar rengindedir. Devasa çekiç biçimli çeneleri ve vücutlarındaki üç diken, aktif bir yırtıcı davranışına işaret eder.
Kaplumbağa karınca (Cephalotus atratus)
Bu böcekler 10 mm uzunluğundadır. Vücutları çok sayıda dikenle kaplıdır. Cephalotus atratus'un ayırt edici bir özelliği de süzülebilme yeteneğidir. Bu yetenek, yere düşüp sayısız tehlikeyle karşılaşmak yerine, bir daldan atlayıp başka bir dala konmalarını sağlar.
Akrobat karınca (Crematogaster)
Uzunluğu 0,6 cm'yi geçmeyen nispeten küçük bir böcek. Bu türün temsilcileri şunlar olabilir:
- siyah renk;
- sarı renk;
- iki tonlu renk.
Karıncaların en dikkat çekici özelliği karın bölgesinin alışılmadık yapısıdır: sivri uç yukarı doğru uzanır ve hatta geriye doğru da eğilebilir; bu nedenle karınca bu ismi almıştır.
Büyük başlı karıncalar (Pheidole)
Diğer türlerden en büyük farkları isimlerinde gizlidir: Küçük vücutlarına kıyasla devasa büyüklükteki kafaları. Büyük başlı karıncalar orman zemininde yaşarlar. Pheidole karıncaları, Amazon yağmur ormanlarının en kalabalık sakinleri arasındadır.
Yaprak kesici karıncalar (Acromyrmex ve Atta)
Uzun bacaklı, kırmızı böcekler, yaprak kesicilerle beslenen mantarlar için yiyecek görevi gören yaprak parçalarını taşıyan gezginler tarafından sıklıkla görülür.
Ordu karıncası (Eciton burchellii)
Vücut uzunlukları 1 cm'ye ulaşır. Bu böceklerin kıskaç şeklinde benzersiz bir üst çene yapısı vardır. Göçebeler düzenli olarak baskınlar düzenler, kurbanları arasında şunlar bulunur:
- eklembacaklılar
- küçük omurgalılar
Etkilenebilir turistlerin Eciton burchellii'nin bir insanı "kemirebildiğine" dair anlattıkları çok sayıda hikaye, en hafif tabirle, gerçeklikle çelişse de, bu böceklerin toplandığı alanlardan uzak durmak, ısırıklarının çok acı verici etkilerini yaşamamak için en iyisidir.
