Sürüngenlerin listesi ve sürüngenlerin özellikleri

Amfibiler ve memeliler arasında ara bir konumda bulunan omurgalılar sınıfına sürüngenler denir. En çok kuşlara benzerler. Aşağıdaki hayvanlar bu sınıfa aittir:

• timsahlar;
• kaplumbağalar;
• yılanlar;
• kertenkeleler;
• dinozorlar (Mezozoik çağdan kalma hayvanların fosil formları).

Sürüngenlerin genel özellikleri

Amfibiler ve sürüngenler gibi soğukkanlı yaratıklardırBaşka bir deyişle, vücut sıcaklıkları çevreleri tarafından belirlenir. Sürüngenler, hipotermiden korunmak için kendilerini örterek vücut sıcaklıklarını bir dereceye kadar düzenleyebilirler. Örneğin, hayvanlar kışın kış uykusuna yatar ve aşırı sıcak dönemlerde geceleri avlanmaya başlarlar.

Sürüngenlerin pullarla kaplı sert bir derisi vardır. Bu pulların temel işlevi, vücudun kurumasını önlemektir. Örneğin, kaplumbağalarda üst deri koruma güçlü bir kabuk tarafından sağlanırTimsahların baş ve sırtlarında kemik kökenli sert plakalar bulunur.

Sürüngenler yalnızca akciğerleriyle nefes alırlar. Bazı türlerde akciğerler boyut ve gelişim açısından eşitken, yılanlar ve kertenkeleler gibi bazılarında sağ akciğer daha büyüktür ve vücut boşluğuna yayılmıştır. Kaplumbağaların kabukları nedeniyle kaburgaları hareketsizdir, bu nedenle havalandırma farklı şekilde organize edilmiştir. Hava, ön bacakların sallanma hareketleri veya güçlü yutkunma yoluyla akciğerlere girer.

Sürüngen iskeleti oldukça iyi gelişmiştir. Kaburgaların sayısı ve şekli türe göre değişmekle birlikte, sınıfın tüm temsilcilerinde mevcuttur. Neredeyse tüm kaplumbağaların kabuklarında ve omurgalarında kaynaşmış kemiksi plakalar bulunur. Yılanların ise kaburgaları vardır. aktif emekleme için tasarlanmıştırKertenkeleler havada süzülürken yelpaze şeklindeki zarları desteklemek için kaburgalarını kullanırlar.

Çoğu sürüngenin dışarı çıkamayan kısa bir dili vardır. Yılan ve kertenkelelerin ise ağızdan uzağa kadar uzanabilen, ikiye bölünmüş uzun bir dili vardır. Bu hayvanlar için bu, en önemli duyu organıdır.

Küçük sürüngenler, kendilerini çevreden korumak için kendilerine özgü renkler geliştirirler. Kaplumbağalar kalın bir kabukla iyi korunurlar. Bazı yılanlar zehirlidir.

Sürüngenler, üreme organları bakımından kuşlarla benzerlikler taşır. Sürüngenler genellikle yumurtlayarak çoğalırlar. Ancak bazı türlerde yumurtalar çatlayana kadar yumurta kanalının içinde kalır. Bazı kertenkeleler ve engerekler bu türe aittir.

Sürüngenlerin sınıflandırılması ve dağılımları

Modern sürüngenler dört gruba ayrılır:

• kaplumbağalar (yaklaşık 300 tür);
• timsahlar (25 tür);
• Pullular (yaklaşık 5.500 kertenkele ve yılan türü);
• tuatara

Son takım ise sürüngenler arasında gagalı kanatlı hayvanların tek temsilcisine aittir.

Sürüngenler dünya çapında dağıtılmışEn fazla sayıda sürüngen sıcak bölgelerde bulunur. Soğuk iklime sahip ve ağaç bitki örtüsünün az olduğu bölgelerde ise sürüngenler neredeyse hiç bulunmaz. Bu sınıfın temsilcileri karada, suda (tatlı ve tuzlu) ve havada yaşar.

Antik fosil sürüngenler

Sürüngenler Karbonifer döneminden beri bilinmektedir. Permiyen ve Triyas dönemlerinde en büyük boyutlarına ulaşmışlardır. Bu dönemde ayrıca yeni bölgelere yerleşen hayvanların üremesi de artmıştır. Mezozoik dönemde sürüngenler hem karada hem de suda egemen olmuştur. Bu döneme Sürüngenler Çağı denmesinin bir sebebi vardır.

Kaplumbağalar

Kaplumbağalar, en bilinen sürüngen türlerinden biridir. Bu hayvanların hem denizde hem de karada yaşayan temsilcileri vardır. Bu tür dünya genelinde yaygındır. Ayrıca, evde tutEn eski kaplumbağalar 200 milyon yıl önce keşfedildi. Bilim insanları, bunların ilkel bir kotilozor türünden geldiğine inanıyor. Kaplumbağalar neredeyse zararsız hayvanlardır ve insanlar için tehlikeli değildirler.

Bu türün hayvanları kemikli bir kabuğa sahiptir. Dış kısmı, plakalarla birbirine bağlı çok sayıda boynuzsu doku elemanından oluşur. Kara kaplumbağaları solunum için mükemmel akciğerlere sahiptir. Bu sınıfın sucul temsilcileri, yutaklarının mukoza zarından nefes alırlar. Bu hayvanların temel özelliği uzun ömürlü olmalarıdır. Kaplumbağaların ortalama yaşam süresi, diğer tüm sürüngenlerinkinden daha uzundur.

Timsahlar

Bu hayvanlar en tehlikeli sürüngen türleri arasındadır. Timsahların kökeni, boyutlarının da büyük olduğu eski sürüngenlerle ilişkilendirilir. uzunluğu 15 metreyi aştıBilim insanları her kıtada antik timsah kalıntıları buldu. Bu sınıfın modern temsilcileri boyut olarak daha tipiktir. Ancak yine de sürüngenler arasında en büyük tür olmaya devam ediyorlar.

Timsahlar neredeyse tüm zamanlarını suda geçirirler. Yüzeyin üzerinde yalnızca kulakları, burnu ve gözleri görünür. Timsahlar perdeli kuyruklarını ve pençelerini kullanarak yüzerler. Ancak bu sınıfın yalnızca birkaç temsilcisi -tuzlu su timsahları- derin sularda hayatta kalabilir. Timsahlar karada yuva yaparlar. Bazı durumlarda güneşlenmek için sudan da çıkarlar.

Sürüngenlerin güçlü ve kuvvetli bir kuyruğu vardır ve karada yüksek hızlarıyla da bilinirler. Bu nedenle timsahlar insanlar için son derece tehlikelidir. Ani bir hamle, insanları hazırlıksız yakalayabilir. Timsahlar, en tehlikeli timsahlar olarak kabul edilir.

Bukalemunlar

Bu kertenkele türü neredeyse herkesin aşina olduğu bir türdür. Bu sürüngenler, kamuflaj görevi gören benzersiz renkleriyle bilinirler. Hayvanın derisi, çevre koşullarına bağlı olarak renk değiştirebilir. Bukalemunlar ağaçlarda yaşarBazı insanlar bu sevimli yaratıkları evlerinde besliyor.

Sürüngenler bakım konusunda oldukça titizdir. Özel lambalarla donatılmış geniş bir teraryuma ihtiyaç duyarlar. Ayrıca bir ağaç, küçük bir gölet, yerden ısıtma ve mükemmel havalandırma da gereklidir. Bukalemunlar böceklerle beslenir, bu nedenle sahiplerinin de onları yiyebilecek kadar yeterli besine sahip olmaları gerekir.

İguanalar

Günümüzde giderek daha fazla insan iguanaları evcil hayvan olarak tercih ediyor. Bu kertenkele de özel bakıma ihtiyaç duyar. İguanalar, belirli bir sıcaklığı koruyabilen özel bir teraryumda tutulmalıdır. Evcil iguanalar taze meyve ve sebzelerin yanı sıra yeşillikleri de tercih eder. Uygun bakım ve optimum yaşam koşullarıyla bu kertenkeleler oldukça büyük boyutlara ulaşabilir. iguanalar 5 kg ağırlığındadırBöyle bir evcil hayvanı evde beslemek zordur; büyük bir finansal yatırımın yanı sıra önemli işçilik maliyetleri de gerektirir.

İguanalar, tüy döken nadir sürüngen türlerinden biridir. Çoğu sürüngen bu süreci iki günde tamamlarken, iguanalarda bu süreç birkaç hafta sürebilir.

Monitör kertenkeleleri

Yaklaşık 70 monitör kertenkelesi türü vardır. Çok çeşitli habitatlarda yaşarlar. Boyutları oldukça etkileyicidir. Kısa kuyruklu monitör kertenkeleleri yaklaşık 20 cm uzunluğundayken, diğerleri çok daha büyüktür (yaklaşık 1 metre). Komodo ejderi, üç metreye kadar ulaşan uzunluğu ve 1.500 kg'a kadar ağırlığıyla en büyük monitör kertenkelesi olarak kabul edilir. Bu hayvanlara modern dinozorlar denmesi hiç de şaşırtıcı değil.

Monitör kertenkeleleri büyük pullarla kaplıdır. Güçlü pençeleri ve inatçı bir tutuşları vardır. güçlü uzun kuyrukHayvanın dili de büyüktür ve ucu ikiye bölünmüştür. Kertenkeleler sadece dilleriyle koku alabilirler. Hayvanların renklerinde gri ve kahverengi tonları baskındır. Sınıfın genç temsilcileri genellikle benekli veya çizgili pullara sahiptir. Monitör kertenkeleleri sıcak iklime sahip bölgelerde yaşarlar. En sık Avustralya, Afrika ve Güney Asya'da bulunurlar. Yaşam alanlarına bağlı olarak monitör kertenkeleleri iki türe ayrılır. İlk tür, kuru ağaç ve çalılıkların bulunduğu çöl bölgelerinde yaşar. İkinci tür ise tropikal ormanlara ve su kütlelerine daha yakın bulunur. Bazı monitör kertenkeleleri ağaç dallarında yaşar.

Kertenkeleler

En pürüzsüz yüzeyler de dahil olmak üzere her yüzeye yapışabilen eşsiz sürüngenler. Gekolar pürüzsüz cam duvarlara tırmanabilir, tavanlardan sarkabilir ve daha birçok ilginç şey yapabilir. Bir kertenkele ise tek ayağıyla bir yüzeye tutunabilir.

Yılanlar

Bunlar sürüngen ailesinin iyi bilinen temsilcileridir. Diğer türlerden temel farkları vücut şekilleridir. Yılanlar uzun bir gövdeye sahiptir ancak çift uzuvları, göz kapakları ve dış kulak yolu yoktur. Bu özelliklerin bazıları tek tek kertenkele türlerinde bulunur, ancak toplu olarak yılanlara özgüdürler.

Yılan Vücut üç unsurdan oluşur:

• KAFA;
• vücut;
• kuyruk.

Bazı türler körelmiş uzuvlarını korumuştur. Çok sayıda yılan türü zehirlidir. Zehir içeren yivli veya kanallı dişleri vardır. Bu tehlikeli sıvı, hayvanın tükürük bezlerinden gelir. Yılanın tüm iç organları standart olanlardan farklıdır. Uzundurlar. Hayvanların idrar kesesi yoktur. Gözleri kornea, kaynaşmış göz kapaklarından oluşur. Gündüz yılanlarının göz bebekleri enine, gece yılanlarının ise dikeydir. Bu hayvanlarda işitme kanalı olmadığı için yalnızca yüksek sesleri duyabilirler.

Su yılanları

Bunlar bir yılan türünün temsilcileridir. Başlıca özellikleri zehirsiz olmalarıdır. Su yılanlarının parlak renkli pulları ve geniş, nervürlü bir yüzeyi vardır. Su kütlelerinin yakınlarında yaygındırlar. Amfibiler ve balıklarla beslenirler. Su yılanları bazen bir kuşu veya küçük bir memeliyi yakalamayı başarır. Bu yılanlar avlarını öldürmez; bütün olarak yutarlar.

Eğer yılan tehlikeyi sezerse, o zaman ölü taklidi yapıyorSaldırıya uğradığında ağzından çok kötü kokulu bir sıvı çıkar. Su yılanları nemli yosun veya doğal atıklarla kaplı bitki topraklarında ürerler.

Modern sürüngenlerin listesi sonsuzdur. Bu sınıfın tüm üyeleri, bu hayvan türüne özgü bazı benzerliklerin yanı sıra belirgin farklılıklar da taşır. Bu hayvanlar, dünyanın dört bir yanındaki bilim insanları ve hobicilerin büyük ilgisini çekmektedir. Benzersiz özellikleri çok şey ortaya çıkarabilir.