Şakrak kuşları, rengarenk görünümleriyle insanları büyüleyen, inanılmaz derecede güzel kuşlardır. Ancak onları yalnızca kışın hayranlıkla izlemek mümkündür; yazın ise onları görmek neredeyse imkansızdır; çünkü renkleri değişir, renkleri solar ve yavrularının bakımıyla tamamen meşgul olurlar.
Şakrak kuşunun tanımı ve özellikleri
Şakrak kuşlarının, ispinozgiller familyasına ait ayrı bir ötücü kuş cinsine ait olduğu bilinmektedir. Şakrak kuşlarının serçeden biraz daha büyük, küçük boyutlu olduklarını belirtmekte fayda var. Genellikle 30 grama kadar ağırlığa sahiptirler. Bu kuş, güçlü ve oldukça kompakt bir yapıya sahiptir. Ortalama bir şakrak kuşunun vücut uzunluğu 18 santimetredir ve kanat açıklığı da dahil edildiğinde 30 santimetreye kadar ulaşabilir.
Şakrak kuşlarının birkaç özelliği vardır:
- Tüy rengi.
- Şarkı.
Dişi ve erkeğin tüy renkleri büyük ölçüde farklılık gösterir. Örneğin, dişinin göğsü pembemsi griyken, erkeğinki kırmızıdır. Bu arada, göğüsteki bu parlak tüyler onları diğer kuşlardan ayırt etmek için de kullanılabilir. Renklendirme de ilginçtir çünkü: başları siyah bir başlıkla örtülü gibi görünüyorve sonra çenede sonlanan tek bir küçük siyah noktaya dönüşür. Bu kuşun sırtı ve kanatları oldukça parlaktır. Sırtı mavimsi gri renktedir ve kanatlarında siyah ve beyaz çizgilerin birleşimi bulunur.
Kuyruk tüyleri beyaz, gagası ise siyah, geniş ve kalındır. Şakrak kuşunun ayakları da siyahtır, ancak oldukça güçlü ve çok sağlamdır; üç parmaklıdır ve pençeleri hem küçük hem de oldukça inatçı ve keskindir. Vücudun geri kalanı ise gri-kahverengidir. Ancak yavruların rengi donukken, dişilerinki erkeklerden daha parlaktır.
Ancak ayırt edici özelliği sadece tüylerinin rengi değil, aynı zamanda şarkısıdır. Çıkardığı sesleri tarif etmek imkânsızdır, ancak başka hiçbir kuş şarkısıyla da karıştırılamaz. Şakrak kuşunun şarkısı metalin gıcırdamasına benzetmekBu şarkı çiftleşme mevsiminde sadece dişiden değil, erkekten de duyulabilir.
Şakrak kuşunun karakteri ve yaşam tarzı
Şakrak kuşları orman kuşları olarak kabul edilir. Yuvaları için iğne yapraklı ve karma ormanları seçerler. Avrupa ve Asya'nın Atlantik'ten Pasifik Okyanusu'na kadar uzanan tayga iğne yapraklı ormanlarında yaygındırlar.
Ancak şakrak kuşları sadece ormanın derinliklerinde değil, parklarda, oyun alanlarında, konutların avlularında da görülebilir. Çok katlı bir binanın pencerelerinden birinde asılı bir kuş yemliği varsa, kendilerini serinletmek ve bir şeyler atıştırmak için oraya seve seve uçarlar.
Kışın kendimizi beslemeye çalışırken, şakrak kuşları şehre uçmaya zorlanıyor, böylece insanlar bu renkli kuş benzeri topları daldan dala uçarken kolayca fark edebilirler. Kış şakrak kuşu sadece güzel görünmekle kalmaz, aynı zamanda görünüşüyle de insanın moralini yükseltir.
Bu kuşlar, genellikle sürü halinde yaklaştıkları üvez ağaçlarını çok severler. Erkekler, meyveleri dişilerin seçmesine izin verir ve sonra kendileri ziyafet çekerler. Ancak, sulu posayı yemedikleri ve çekirdeklerini tercih ettikleri için bu ağaçta uzun süre kalmazlar. Sonra tekrar başka bir ağaca uçarlar.
Şakrak kuşları davranışlarında telaşsız, aynı zamanda çok sakin, dikkatli ve temkinlidirler. Yakınlarda aniden biri belirirse, hemen tedirgin olurlar ve mesafeli durmaya çalışırlar. Bu, özellikle dişi kuşların davranışlarında belirgindir. Ancak, biri onlara yiyecek bırakırsa, sonunda ziyafet çekerler.
İnsanlar genellikle evde bir şakrak kuşu beslemeye çalışır. Ancak şakrak kuşunun evde sağlıklı bir şekilde yaşayabilmesi için birkaç kurala uymak önemlidir. Örneğin, belirli bir sıcaklık rejimiŞakrak kuşları sıcağı sevmezler, bu yüzden serin bir yerde tutulmaları gerekir. İnsanlarla birlikte olmaya alıştıklarında, onları sadece kucağınıza almakla kalmayıp, aynı zamanda basit melodiler de öğretebilirsiniz.
Şakrak kuşları aynı sürüde asla birbirleriyle çatışmazlar. Çok arkadaş canlısıdırlar. Ancak, bazı zamanlarda dişiler arasında saldırganlık görülebilir. Bu, kuşun gagasını vurması ve başını çevirmesi gibi davranışlarından anlaşılabilir. Ancak bu tür anlar oldukça nadirdir.
İspinoz göçmen bir kuş mudur?
Doğada yerleşik ve göçmen kuşlar vardır. Göçmen kuşların kış için daha sıcak iklimlere uçmaya çalıştıkları bilinmektedir. Ancak insanlar genellikle şakrak kuşlarının yazın göç edip etmediğini merak eder.
Kışın ispinozların yaşamı hakkında çok şey biliniyor:
- Sürüleri 7-10 bireyden oluşur.
- Ne kadar çok don varsa o kadar az hareket ederler.
- Dışarısı kararmaya başlayınca bu kuşlar geceyi geçirebilecekleri dal veya çalı aramaya başlarlar.
- Kış döneminin ilk yarısında düdük sesleri pek duyulmazken, ikinci yarısında daha sık duyulur.
Ancak nisan ortasına doğru bu kuşlar kaybolur ve soğuk hava bastırana kadar kimse onları görmez. Peki nereye giderler? Şakrak kuşları göçmen midir yoksa yerleşik midir? Şakrak kuşları kışın uçar. Amur Nehri havzası, Orta Asya, Transbaykalya, Kırım ve Kuzey Afrika gibi güney bölgelerine yerleşebilirler. Ancak Mart sonu veya Nisan başında geri dönerler, ancak yaz boyunca insanlardan saklanmak.
Şakrak kuşları, yaz aylarında ormanın derinliklerinde saklanma eğiliminde olan yerleşik kuşlardır. Ayrıca şehirlerden uzaklaşıp huzur ve inzivaya çekilebilecekleri yerlere de uçabilirler. Yaz aylarında yuvalarını insanların ulaşamayacağı en yüksek dallara kurarlar. Bu dönemde yiyecek bol olduğundan, insanlara olan ihtiyaç azalır.
Şakrak kuşlarının üremesi ve yaşam süreleri
Çiftleşme mevsiminde erkek daha gür ve hoş bir ses çıkarır. Dişiler onun ötüşüne yumuşak bir ıslıkla karşılık verir. Ancak çiftleşme Mart ayına doğru başlar. Ailenin sorumluluğu dişiye düşer.
Kuşlar yuvalarını oluşturmak için İyi bir ladin ormanı seçmeye çalışıyorlarDişiler yuvalarını yaklaşık 2 metre aralıklarla yüksek yerlere kurarlar. Ancak, şakrak kuşlarının ağaç gövdesine yakın yuva yaptıklarına nadiren rastlanır.
Dişi, ince dallar ve kuru otlar kullanarak yuvasını uzun süre sabırla örer. Şakrak kuşları ise bu dalları gagaları ve ayaklarıyla ustalıkla örer. Ayrıca yuvanın tabanına kuru yapraklar, hayvan kılları ve hatta likenler koyarlar.
Dişi mayıs ayında yumurtlamaya başlar. Bunlar genellikle küçük kahverengi benekli 4-6 mavi yumurtadır. Yavrularını 15 gün kuluçkaya yatırırlar.
Yavru civcivlerin iştahı çok yüksektir, bu yüzden ebeveynlerinin sürekli olarak onlar için yiyecek bulması gerekir. Sadece iki hafta sonra uçmayı öğrenmeye ve hatta kendi başlarına yuvadan ayrılmaya çalışmaya başlarlar. Bir aylık olduklarında ise kendi kendilerine yaşamaya ve beslenmeye başlarlar.
Vahşi doğada ispinozların yaşam süresi 15 yıla ulaşabilirAncak bir kuşun bu yaşa kadar hayatta kalması nadirdir. Ve bir kuşun erken ölümünün nedenleri çok çeşitli olabilir:
- Sıcaklık koşullarına karşı hassasiyet.
- Kışın sert geçtiği dönemlerde yiyecek sıkıntısı yaşanıyor.
- Karlı soğuk kışlar.
Beyaz karların arasında, her yere yayılmış bu küçük, parlak renkli kuşu fark etmemek zor. Şakrak kuşları uzun zamandır dergi kapaklarını, kartpostalları ve takvimleri süslüyor, insanlara ışıltılarını ve neşeli ruhlarını bahşediyorlar.
fiğ
1 yorum