Bir köpeği zincirlememek en iyisidir: Bu, ciddi zoologların görüşüdür. Sonuçta, bir köpek sadece bir hayvan değildir; aynı zamanda insanın en iyi dostudur. Bir dostun zincirlendiğini nasıl söyleyebilirsiniz? Nitekim, yüksek binalarda yaşayan şehir köpekleri zincir kavramından neredeyse habersizdir: Özgürlüklerini en çok kısıtlayan şey, yürüyüşler sırasındaki tasmadır. Ancak özel evlerde ağır zincirlere bağlı köpekler yaygındır: Tarihsel olarak, köpekler yalnızca özel olarak inşa edilmiş bir kulübede yaşamakla kalmaz, aynı zamanda genellikle oraya kalıcı olarak bağlanırlar.
Yine de, zincirlemenin aşırı bir önlem olduğunu kabul etmekte fayda var. Tasmalı bir köpek sürekli öfkelenir ve düşmanca tavırlar sergiler, bu da sahiplerine karşı davranışlarını etkileyebilir. Dahası, böyle bir köpek çok güvenilir bir bekçi köpeği değildir: sonuçta, tasmalıyken hırsızların veya bahçedeki diğer davetsiz misafirlerin hareketlerini tam olarak kontrol edemez. Bu nedenle, modern köpek eğitmenleri, bir köpeği zincirlemenin geçici bir önlem olduğuna ve gerekirse hayvanın tasmaya sürekli bağlı kalmak yerine, kademeli olarak alıştırılması gerektiğine inanırlar.
İçerik
Köpeğinizi strese girmeden nasıl zincirleyebilirsiniz ki sızlanmasın
Bir köpeğin sızlanmasını engellemek için zincirlemenin bir anlamı yoktur: bu onun rahatını veya huzurunu sağlamaz. Hayvanın beklenmedik bir şekilde hapsedilmesinden kaynaklanan stresi o kadar yoğun olabilir ki, sızlanma durmakla kalmaz, hatta daha da şiddetlenir. Bu durum, korkunç ulumalar, havlamalar ve zincirlerden kurtulmak için çaresizce çabalamalarla daha da artar. Bazı durumlarda, girişimler kötü sonuçlanır: köpek zincire dolanır, bazen başı ilmiğe takılıp ölür.
Tam bir özgürlükten ciddi sınırlamalara yumuşak bir geçiş üç aşamayı gerektirir ve her bir sonraki aşama ancak bir öncekinin başarıyla tamamlanmasından sonra başlar:
- Genç bir köpeğe tasma takılır ve tamamen alışması beklenir. Bunun ne kadar süreceğini önceden söylemek zordur: birkaç gün, bir hafta veya bir aydan fazla.
- Hayvanı tasmaya yavaş yavaş alıştırın ve tasmaya kısa süreli olarak takın. Köpeğinizi bu şekilde yürüyüşe çıkarın ve bunun "normal" olduğunu ve ciddi bir şey olmadığını ona hissettirin.
- Her şey yolunda giderse, artık büyümüş olan yavru köpek nihayet bir zincire bağlanır.
Mümkünse, tamamen sabit bir bağlama ipi yerine, sözde bir kontrol noktası kullanmak daha iyidir. Korunan alanın tüm çevresine 8-10 mm çapında metal bir kablo gerilir ve güvenli bir şekilde sabitlenir; kablo boyunca kolayca kayabilmesi için iki metrelik bir zincir de buna bağlanır. Bu seçenek, köpeğin özgürlüğünü tamamen kısıtlamaz: İstenilen herhangi bir yönde olmasa da, alanın etrafında koşabilir.
Ancak bir kontrol noktası bile, bir köpeğin tam teşekküllü bir bekçi olmasına izin vermez, çünkü bahçenin belirli alanları erişilemez durumdadır. Bir köpeğin tehlikeli bir durumda yapabileceği en fazla şey, sahibini davetsiz misafirlere karşı uyarmak için yüksek sesle havlamaktır. Çevredeki çite ve kapılara monte edilmiş bir güvenlik alarmı da aynı görevi büyük bir başarıyla yerine getirebilir. Alarm, güç gerektirmez (güç sağlamak dışında), bakım gerektirmez ve stresten etkilenmez. Bağlı bir köpek, şüpheli hırsızları kovalarken veya "serbest" diğer hayvanların havlamasını duyarken, çitin üzerinden atlamaya çalışabilir ve kendi zincirine dolanabilir; bu da ölümcül olabilir.
Deneyimli köpek eğitmenleri, zeki bir köpeğin bekçi köpeği olarak alınsa bile, zamanının çoğunu tasmasız geçirecek şekilde eğitilmesi gerektiğine inanırlar. Bir bekçi köpeği "dost" ile "düşman" arasındaki farkı kolayca ayırt edebilmeli, sahibine ilk kelimede veya hatta imada itaat etmeli ve onu sevip saygı göstermelidir. Elbette bu çok fazla çalışma ve beceri gerektirir, ancak iyi eğitilmiş bir köpek tasmasız bile bekçilik görevlerini yerine getirebilir. Ancak yine de zincirin ne olduğunu bilmeli, ancak ona sadık kalmalıdır. Bazen, özellikle de büyük bir köpeğin tasmalı olması gerekebilir (örneğin, bir misafir evine ziyaret sırasında). Bu geçici özgürlük kısıtlamasını anlayacak ve sahibinin ihaneti olarak görmeyecek şekilde eğitilmelidir.
Ayrıca şunu da okuyun: İkinci bir köpek almalı mıyım?.
Köpeğinizi hangi yaşta zincire bağlamak en iyisidir?
Bir köpeği yetişkin olarak, tamamen özgürlüğe alıştırdıktan sonra zincire bağlamak neredeyse imkansızdır. Kaçıp kurtulmak için uygun bir fırsat bulacaktır; acı o kadar büyük olabilir ki sonsuza dek sürebilir. Bir yavru köpek, kısıtlamalara küçük yaşta, yani aklı başında olduğu ancak henüz tamamen özgürlüğe alışmadığı dönemde alıştırılmalıdır. Çoğu ırk için bu yaş 4 ila 8 ay arasındadır, ancak bu konu çok hassas ve kişiye özel olduğu için kesin bir şey söylemek imkansızdır.
Bir köpek yavrusu genellikle birkaç aylıkken sahiplenilir. Köpeğinin zincirle yaşamaya karar veren yeni bir sahibinin, hemen tasma takması son derece normaldir. Küçük yaşta, köpeğin vücudundaki bu ekstra eşyaya alışmak daha kolaydır; bazı köpekler "edinme" konusunda kafalarının karıştığı yönünde hiçbir belirti göstermezler.
Genellikle kısa bir süre sonra yavru köpeğinizi tasmayla gezdirebilirsiniz ve artık oturma zamanı gelmiştir.
Ancak işler her zaman yolunda gitmez. Yavru bir hayvan bile ilk birkaç gün içinde dışarı çıkmak için yalvarmaya başlar. Bu dönemde sahibinin görevi, yavruyu tasmasından çıkarmak yerine, onunla teması artırmak, onu lezzetli yiyeceklerle ödüllendirmek ve yavruya istediği kadar çiğnemesine izin verecek güvenli oyuncaklar vermektir.
Hangi tasmaya ve hangi zincire ihtiyacınız var?
Sürekli veya uzun süre zincirle tutulan bir köpek için tasma özellikle dikkatli seçilmelidir. Geniş, birkaç kat deriden yapılmış, iki sıra delikli ve sağlam bir halkaya sahip olmalıdır. Keskin kenarlardan kaçınılmalı ve tasma bileşenlerinde kullanılan metal alaşımlar yüksek kaliteli ve alerjenik olmamalıdır. Tasma, iki insan parmağının rahatça sığabileceği şekilde ayarlanmalıdır.
Zincirli köpekler için aşağıdakiler hiçbir koşulda kullanılmamalıdır:
- halterler (halti);
- tenonlu parforces;
- kayan halka şeklinde boğazlar (yarım boğazlar).
Zincir kalınlığı hayvanın büyüklüğüne, daha doğrusu ağırlığına bağlıdır. Örneğin, 15 kg'a kadar olan bir köpek için 3 mm zincir, 40 kg'a kadar olan bir köpek için ise 6 mm zincir gerekir.
Bir köpeğe zincir kullanma eğitimi verme kuralları
Bir yavru köpeğe zincir kullanmayı öğretmek için net talimatlar yoktur: her köpek bir bireydir.
Ancak birkaç önemli nokta var:
- Aceleye gerek yok. Genç bir köpek bile bir kerede ve sonsuza dek zincire vurulamaz. Yavru köpek, öncesinde tasmalı olarak evin içinde defalarca gezdirilir, keşfetmesine, iyice koklamasına ve hatta bir şeyleri çiğnemesine izin verilir. Zincirde geçirilen süre, 10-15 dakikayla başlayarak kademeli olarak artırılır. Başlangıçta sahibi köpeğin yanından hiç ayrılmaz, onunla konuşur, oynar ve ona ödül verir. Ancak bir hafta sonra, sahibinin yokluğunda zincirde geçirilen süre 3-4 saate, hatta gece boyunca yalnız bırakılmaya çıkar.
- Tasma kalitesinden ve zincir uzunluğundan ödün vermek uygun değildir. Aşırı sert deri rahatsızlığa neden olur ve kısa bir tasma ise tam bir umutsuzluk hissi yaratır.
- Kaliteli bir tasmanın yanı sıra, temiz ve kuru bir kulübe olmazsa olmazdır; hatta şiddetli donlarda ısıtılabilir. Köpeğin yağmurdan, kuvvetli rüzgarlardan ve diğer hava koşullarından korunması gerekir. Kulübeye hemen tanıdık bir paspas sermek ve köpeğin tasmasızken dışarıda yemek yemesine izin vermek iyi bir fikirdir.
- Zincir eğitimi sırasında, yavru köpeğinizin en sevdiği eşyalar (özellikle oyuncaklar) kulübede olmazsa olmazdır. Elbette, her zaman içebileceği bir kap temiz su da olmazsa olmazdır.
Köpeğin 2-3 hafta içerisinde zincire tamamen alışması ve geçici olarak bırakıldığında sakin bir şekilde tekrar bağlanmasına izin vermesi normal kabul edilir.
İpuçları ve nüanslar
Köpeğinizin zincire bağlanmayı öğrenmesi uzun zaman alıyorsa kendinizi çok fazla suçlamayın. Sabırlı olmak çok önemli olsa da, her köpeğin tamamen hapsedilmeyi kabul etmediği ve her sahibinin gerekli eğitim becerilerine ve bilgisine sahip olmadığı gerçeğini kabul etmelisiniz.
Başkalarının hatalarını incelemek bu zor görevde yardımcı olabilir; bunların en yaygın ve kabul edilemez olanları şunlardır:
- kaba fiziksel güç kullanımı (bir köpeğin isteği dışında bir kulübeye itilmesi ve uzun süre orada zorla tutulması kabul edilemez);
- Bu zor zamanlarda köpekle yüksek sesle konuşmak ve özellikle ona yüksek sesle, kaba bir şekilde bağırmak;
- köpeği yeni bir eve (ya da daha doğrusu bahçeye) geldikten hemen sonra zincire takmak;
- bariz rahatsızlığa neden olan düşük kaliteli bir kulübenin kullanımı (sahibinin çıkıntılı çivileri veya sızdıran bir çatıyı fark etmemesi bile olur);
- kulübenin kötü yerleştirilmesi (örneğin, sürekli kavurucu güneşe maruz kalması);
- Doğru boyutta olmayan veya çok ağır ya da sert malzemelerden yapılmış bir tasma veya zincir kullanılması.
Ve tabii ki, sahibinin güvensizliği kabul edilemez. Burada aşırı acıma duygusu yersizdir: Eğer köpek zaten zincirlenmiş ve bir kulübeye kapatılmışsa, bir huzurevine geri gönderilemez.
Bir köpek ve zincir, en insani kombinasyon olmasa da, özel evlerde sıklıkla gereklidir. Bu durumda, hayvanı sürekli zincirli olmayacak, ancak zaman zaman kısa süreli kısıtlamalara kolayca uyum sağlayacak şekilde eğitmek en iyisidir. Bir köpeği zincirlemeye alıştırmak zor olabilir; sahibinden kararlılık ve hassasiyet, eğitim becerileri ve hayvan sevgisi gerektirir.
Ayrıca şunu da okuyun: Hangi köpeklerin çok yürüyüşe ihtiyacı vardır?.
