Piyoderma, bir köpeğin derisinin yüzeysel ve derin katmanlarında iltihaplı bir iltihaplanmanın geliştiği bir durumdur. Sekonder olduğu ve bir dizi başka cilt probleminin sonucu olarak ortaya çıktığı düşünülmektedir. Çeşitli ırk ve yaşlardaki köpeklerde görülür. Cinsiyet de belirtileri etkilemez.
Hastalığın sadece yüzeysel formu (cildin üst katmanlarını etkileyen) değil, aynı zamanda derin formu (kaslar, yağ dokusu) da vardır.
İçerik
Köpeklerde piyoderma türleri
Piyoderma şu durumlarda ortaya çıkar:
- Parmak arası veya irinli. Mantar enfeksiyonları, kesikler, delinmeler, parazitler ve yanıklar sonucu oluşan yaralanmalar sonucu ortaya çıkar. Artan cilt hassasiyeti de bu duruma neden olabilir.
- Nasırlaşmış. Bağışıklık sistemi zayıfladığında ortaya çıkar. Ciltte yüzeysel hasar ve tiroid disfonksiyonu bu tip piyodermaya neden olabilir. En çok büyük ırk köpeklerde görülür. Etkilenen bölge, büyük bir eklemin üzerindeki deride görülür.
- Deri kıvrımları. Yüksek nem, bu tür hastalıkların gelişimine katkıda bulunur. Spaniel'lerde genellikle alt dudakta, Pekinez ve bulldog'larda ise alında, yanaklarda ve genital bölgede görülür.
- Yüzeysel pruritik folikülit. Kısa tüylü hayvanlarda sebore veya aşırı hassas cilt nedeniyle ortaya çıkar. Evcil hayvanlar bazen günlerce kaşınırlar. Etkilenen bölgelerde kel bölgeler oluşur. Bu durum, sağlıklı bir bağışıklık sistemiyle kendiliğinden düzelebilir.
- İmpetigo. Çoğunlukla 3-12 aylık yavru köpeklerde görülür. Pembe, sulu kabarcıklar şeklinde iltihaplanma şeklinde ortaya çıkar. Cildin daha derin katmanlarına kadar nüfuz edebilir.
- Akut dishidrotik dermatit. Kendine özgü bir kokuya sahip nemli bir alan olarak kendini gösterir. Hayvan sürekli olarak kendini kaşıyarak daha fazla hasara yol açar. Tedavisi uzun ve zordur.
Oluşum nedenleri
Başlıca etken, hastalık sırasında ortaya çıkan bağışıklık sisteminin zayıflamasıdır. Piyoderma şu nedenlerle ortaya çıkabilir:
- Gıda türünü değiştirmek: Gıdayı değiştirmek, doğal gıdalardan hazır gıdalara geçmek.
- Yeni gözaltı koşulları.
- Yaşanan stres.
- Alerji.
- Ciltte mekanik hasar.
- Ciltte kimyasal etkiler.
- Hayvanın uzun süre sıcak ve nemli koşullara maruz kalması.
- Solucanlar.
- Cilt hasarları: yaralar, çizikler, kesikler, mikro çatlaklar, kıymıklar, yanıklar, kum ve çakıllardan kaynaklanan sıyrıklar.
- Bitkinlik.
- Şeker hastalığı.
- Gastrointestinal hastalıklar.
- Dolaşım sisteminin işleyişinde bozulmalar.
Bazı köpek ırkları, kalın kürk gibi anatomik özellikleri nedeniyle piyodermaya yatkındır. Kürk bazen geniş bir alanı kaplayan keçeler oluşturabilir. Hastalığın gelişme riski taşıyan bölgeler şunlardır: — Yüz ve vücuttaki kırışıklıklar, uygun şekilde bakılmadığında ortaya çıkar.
Hem kıvrımların altında hem de düğümlerin altında cilde gerekli havalandırma sağlanamaz ve terleme başlar. Bu koşullar stafilokok için elverişlidir. Bağışıklık sistemi zayıfladığında, bakteriler aktif olarak çoğalır ve köpeklerde stafilokok piyodermasının gelişmesine yol açar.
Risk altında olanlar şunlardır:
- Cilt problemi olan hayvanlar: dermatit, dermatofit.
- Vücudunda çok sayıda kıvrım bulunan köpek ırkları arasında Shar Pei, Napoliten Mastiff, Chihuahua ve Bulldog bulunur.
- Pire, bit, kene gibi hastalıklara yakalanan hayvanlar.
- Hormon bozukluğu olan bireyler.
- Fiziksel aktivitesi çok az veya çok fazla olan köpekler.
Hastalığın gelişme olasılığını artıran bir dizi faktör vardır:
- mantarlar;
- hormonal dengesizlikler;
- kalıtım;
- Bazı ilaçların yan etkisi.
Belirtiler ve tanı
Köpeklerde piyodermada tedavi ve semptomlar birbiriyle ilişkilidir. Hastalığın başlıca belirtileri şunlardır:
- kaşıntı;
- ciltten gelen hoş olmayan koku;
- ciltte kızarıklık, iltihaplanma;
- irinli akıntının ortaya çıkması.
Hayvan huzursuz, seğiren ve sinirli hale gelir. Dinlenecek bir yer bulmakta zorlanır ve kendini çiğner. Cıyaklama ve sızlanma görülebilir. Dört ayaklı dost, sahibinin uykusunu bölmeye başlar.
Hastalığın belirtileri hastalığın şekline göre değişiklik gösterebilir. Yüzeysel piyodermada, köpeklerde deride küçük, sertleşmiş lezyonlar gelişir. Hastalık daha derin bir evreye ilerledikçe bu lezyonlar iltihaplanmaya başlar. Ateş karakteristiktir.
Hastalığın ilk belirtileri, kaşıntıyla birlikte görülen iltihaplı papüllerdir. Bunlar zamanla erozyonlara dönüşür. Yüzeysel form, çoğunlukla aşırı nemli iklimlerde görülen egzama ile karakterizedir. Derin form ise, iltihap bölgesinde ağrılı ülserler ve hiperemi gelişimi ile karakterizedir.
Etkilenen bölge kabarcıklarla kaplıdır. Zamanla kendiliğinden patlayabilirler. Bu belirtiler genellikle bir yaşın altındaki yavru köpeklerde görülür.
Birincil tanı yöntemi, veteriner kliniği uzmanları tarafından yapılan muayenedir. Doktor ayrıca laboratuvar ve enstrümantal tanı yöntemlerini de uygulayacaktır.
Doktor, parazitik akarların varlığını belirlemek için yüzeysel ve derin kazıma yapacaktır.
Dermatofitoz olasılığını dışlamak için Wood lambası (LUM) muayenesi yapılır. Saç mikroskobu yapılır, deri sürüntüsü alınır ve ek testler uygulanır.
Ciltte bulunan bakterileri tespit etmek ve etkili bir tedavi belirlemek için cilt kültürü gerekebilir. Bazı durumlarda biyopsi yapılabilir.
Bu hastalığın tehlikesi nedir?
Piyoderma zamanında tedavi edilmezse kronikleşecek ve evcil hayvanınızın sağlığı üzerinde olumsuz etkilere neden olacaktır. Kötü bir kokuya neden olan belirgin ülseratif lezyonlar gelişecektir.
Enfeksiyon derin ise, irin kan dolaşımına karışır, köpeğin vücudunu zehirler ve normal işleyişini bozar. Böbrekler ve karaciğer ilk etkilenen organlardır.
İnsanlara bulaşır mı ve diğer hayvanlara nasıl bulaşır?
Evcil hayvanınızı tutarken eldiven giymelisiniz. Piyoderma, insanlara pürülan eksüda yoluyla bulaşır. Streptokok, stafilokok ve demodeks kaynaklı türü bulaşıcı kabul edilir ve diğer hayvanlara bulaşabilir.
Başlıca bulaşma yolları:
- yerel;
- havadan;
- besleme yoluyla;
- hijyen kurallarının ihlal edildiği bir veteriner kliniğini ziyaret etmek.
Tedavi
Tedavi rejimi antiseptikler ve topikal yara iyileştirici ajanların kullanımını içerir. Antiinflamatuar ve antipruritik ilaçlar reçete edilir. Etkilenen bölgelerdeki tüyler her zaman kesilir.
Kullanılan iyileştirici ve antimikrobiyal maddeler şunlardır:
- Lorinden;
- Celestoderm;
- Travocort;
- Fucicort.
Etkilenen bölge genişse, antiseptik şampuanlarla banyo yapılması ve duş alınması önerilir:
- Globalvet Kloroheksidin;
- Şehir Köpeği 01;
- DAVIS.
Bu ilaçlar klorheksidin veya benzoil peroksit içermelidir. Bu ürünleri 7 günde 2-3 kez kullanmanız önerilir.
Yıkandıktan sonra evcil hayvanın derisi antimikrobiyal bileşiklerle tedavi edilmelidir:
- düzenli parlak yeşil ile;
- Zooderm;
- Vedinol;
- İyotlar.
Antibiyotik tedavisi 2 haftadan 2 aya kadar sürer. Şiddetli vakalarda aynı anda iki antibiyotik reçete edilir.
Doktor aşağıdaki ilaçları reçete eder:
- Tilosin;
- Baytral;
- Amoksiklav;
- Sefaleksin;
- Enrofloksasin;
- Eritromisin;
- Linkomisin;
- Klindamisin.
En fazla 7 gün kullanılmalıdır. İlacı kendi başınıza kesmeyin, dozunu azaltmayın veya doz rejimini bozmayın. Bu davranış, nüksetmeye ve komplikasyonlara yol açar.
Tedavinin zorunlu aşamalarından biri ektoparazit tedavisidir. Bir uzman, herhangi bir yiyeceğe karşı alerjik reaksiyon olasılığını belirlemek için hayvanın beslenmesini analiz edecektir. Hipoalerjenik bir diyet reçete edilebilir.
Bağışıklık sistemini güçlendirmek için kullanılan ilaçlar şunlardır: Gamavit, Fosprenil, Splenin, Cycloferon, Immunofan, Pyrogenase.
Köpeklerde interdigital piyoderma streptomisin merhem, Vedinol ve Maxidin ile tedavi edilir. Ağrıyı hafifletmek için Novocaine veya lidokain uygulanır.
Önleme
Önleyici tedbirlerin uygulanması kolaydır:
- Temel mikro besinleri ve vitaminleri içeren dengeli bir beslenme önerilir. Gerekli tüm besinleri içeren profesyonel evcil hayvan mamaları kullanmak en iyisidir. Ani beslenme değişikliklerinden kaçının. Bunu 5-6 günlük bir süre içinde kademeli olarak yapmanız önerilir.
- Tüm evcil hayvanlarınızı düzenli olarak ektoparazitlere karşı tedavi edin. Bu, damla, tasma veya sprey kullanılarak yapılabilir.
- Zamanında solucan ilacı.
- Diğer hasta hayvanlarla temastan kaçının.
- Uygun tüy ve cilt bakımı (özel şampuanlar, spreyler, kırışıklık giderici antiseptikler ve kulak temizleme losyonları kullanımı) çok önemlidir. Fırçalama haftalık olarak yapılmalıdır. Dışarı çıktıktan sonra patilerde hasar olup olmadığını kontrol edin. Uzun tüylü köpeklerin sıcak havalarda tüylerini kısaltmanız önerilir. Köpeğin yaşam alanı da kuru ve sıcak olmalıdır.
Derhal bir veteriner hekime danışmanız çok önemlidir. Evcil hayvanınızın vücudundaki yaralara dikkat edin ve bunları parlak yeşil veya hidrojen peroksit ile derhal tedavi edin.
Yaşam beklentisi ve olası komplikasyonlar
Tüm doktor talimatlarına uyulursa prognoz olumludur. Hastalığın erken evreleri semptomatik tedaviye yanıt verir. Evcil hayvan sahipleri karakteristik semptomları fark ettikten sonra derhal tıbbi yardım almazlarsa durum daha da karmaşıklaşır.
Ancak piyoderma kronikleşse bile, uygun tedavi ve etkenin doğru tespiti ile prognoz olumludur. Olası komplikasyonlar arasında kalıcı yara izi, kellik ve pigmentasyon değişiklikleri yer alır.
Piyoderma, köpeklerde uygun tedavi gerektiren oldukça ciddi bir rahatsızlıktır. Nitelikli bir uzmana derhal danışılması ve tedavi edilmesi, hastalığın ilerlemeden önce ortadan kaldırılmasına yardımcı olabilir. Evcil hayvan sahipleri, evcil hayvanlarına daha fazla özen göstermelidir; çünkü uygun bakımla piyoderma önlenebilir.
