Gine Domuzu Irkları: İsimler ve Fotoğraflar

Gine domuzları, son birkaç yıldır dekoratif evcil hayvan olarak oldukça popüler. Bunun sebebi, uysal yapıları, bakımının kolay olması, kendine özgü renkleri ve evde kolayca üretilebilmesi. İsimlerinin bakımlarıyla hiçbir ilgisi yok. Tuzlu su akvaryumuna ihtiyaç duymazlar. Tabii ki su olmadan da teraryumda rahatlıkla yaşayabilirler.

Kobaylar. Kökeni

Bu kemirgenlere neden domuz denildiğine dair birkaç teori var. Güney Amerika kıyılarına ayak basan İspanyollar, kayıtlarında bu hayvanların domuz olduğunu yazmışlardır. süt domuzlarına benziyorlar, onları ilk gördüklerinde. Kobaylar da tıpkı Avrupa'daki sıradan domuzlar gibi yiyecek için yetiştiriliyordu. Kobaylar mutlu veya endişeli olduklarında ciyaklama ve homurtuya benzer sesler çıkarırlar ki bu da sıradan domuzlara çok benzer. Kemirgenlere yalnızca Rusya ve Almanya'da "deniz" denir. Başlangıçta, bu ülkelere deniz yoluyla getirildikleri için "denizaşırı" (kelimenin tam anlamıyla "yabancı") gibi duyuluyorlardı. Ancak daha sonra isimleri basitleştirildi ve "deniz domuzu" olarak bilinmeye başlandılar.

Gine domuzları kemirgenlerdir ve evde bakımları tavşanlarınkine benzer. Dünya çapında birçok kuruluş ve özel yetiştirici bu hayvanları besleyip üretmektedir. Çeşitli renk, desen ve uzun tüylere sahip birçok kemirgen ırkını başarıyla geliştirmişlerdir.

Ne yazık ki, kobaylar artık vahşi doğada bulunmuyor. MÖ 5000 civarında, bu kemirgenlerin evcilleştirilmesi, öncelikle yiyecek için başladı. Bu hayvanların fosil örnekleri, Güney Amerika'ya ait oldukları hakkındaBilim insanları, günümüzde yaşayan kobayların, Kuzey ve Güney Amerika'da yaşamış ve nesli tükenmiş vahşi türlerin torunları olduğuna inanıyor.

Kemirgenlerin bir zamanlar oldukça esnek oldukları ve çeşitli koşullarda gelişebildikleri düşünülüyor. Deniz seviyesinden 4.000 metre yüksekliğe kadar geniş bir rakım aralığında hayatta kalabiliyorlardı. Sıcaklıklar gündüzleri 22 santigrat dereceden geceleri -7 santigrat dereceye kadar değişiyordu, ancak araştırmalar kemirgenlerin aşırı sıcak veya soğuk koşullarda öldüğünü gösteriyor.

Gine domuzlarının ağırlığı 700 ila 1100 gram arasındadır. Dişiler genellikle erkeklerden daha küçüktür. Vücut yapıları 20 ila 25 cm uzunluğunda, küçük ve kompakt bir silindire benzer. Küçük, taç yaprağı şeklindeki kulakları başlarının üst kısmında bulunur. kemirgenlerin kuyrukları yokturÜçgen ağızlarında 20 diş bulunur. Dişleri, diğer kemirgenlerinki gibi sürekli uzar ve beslenme sırasında aşındırılarak uzunlukları korunur.

Seçici üreme yoluyla, bu kemirgenin her biri farklı renkte yaklaşık 20 farklı fenotipi ve her biri farklı kürk dokusu ve uzunluğuna sahip yaklaşık 13 farklı fenotipi geliştirilmiştir. Bilim insanları, bu hayvanların vahşi türlerinin, yırtıcılardan kamufle olmalarına yardımcı olan kısa, kestane rengi kürklere sahip olduğuna inanıyor. Bir kobay fotoğrafı:

Irklar

Uzmanlar arasında bu hayvan için birden fazla sınıflandırma mevcut. Konuyu basitleştirmek için, tüm ırklar tüy uzunluğuna göre gruplara ayrılabilir ve en bilinen ve popüler türler dikkate alınabilir. Gine domuzları iki türe ayrılır:

• Uzun tüylü;
• Kısa tüylü.

Aşağıdaki türler kısa tüylü ırklar olarak sınıflandırılır:

• İki renkli. Bir kemirgenin vücudu yalnızca iki farklı renge sahip olabilir;
• Üç renkli. Kemirgenin rengi sadece üç farklı rengi birleştirir;
• Kendisi. Bir kobayın tüm tüyleri tek bir tondadır ve kulakları ve pençeleri temel tüylerle uyumludur. Kobaylar koyu gözlü siyah beyaz, kırmızı gözlü altın beyaz, koyu gözlü altın, bej, leylak, kırmızı, kahverengi, safran veya krem ​​rengi olabilir.
• Agouti. Bu türün tüylerinin uçları, tüylerinin geri kalanından daha açık renklidir. Agouti, gümüş, altın, kahverengi veya limon rengi olabilir;
• Saten. Bu kobayların yumuşak, dokulu ve parlak bir tüyleri vardır. Saten kobaylar her renkte olabilir, ancak iki renkli ve düz renkler en yaygın olanlarıdır.
• Dalmaçyalılar. Bu cins, yüzünde beyaz bir çizgi, taban renginden daha koyu bezelye büyüklüğünde benekler ve vücudunun ve karnının her yerinde bulunan beneklerle karakterizedir. Patileri ve kulakları tek renklidir.
• Teddy. Tüyleri yumuşak, kısa, hafif dalgalı veya düz, hafif kabarık ve tüm vücudu peluş gibidir. Bu cinsin rengi değişebilir;
• Himalayalar. Bu kemirgen türü beyazdır, ancak kulakları, pençeleri ve burnu kahverengi veya siyahtır.

Uzun tüylü türler şunlardır:

• Texel kedilerinin, burunlarından aşağı doğru uzanan kıvırcık tüyleri vardır ve vücutlarında rozet bulunmaz. Çeşitli renklerde olabilirler;
• Sheltie. Sheltie cinsinin tüyleri ağızdan aşağıya doğru uzar. Sheltie'ler çeşitli renklerde olabilir;
• Alpaka. Bu türün, burnuna doğru uzanan kıvırcık bir kürkü vardır. Sırtında iki rozet bulunur;
• Perulu. Perulu cinsinin tüyleri ağız kısmına doğru uzar ve gözlerin üzerine düşer. Perulu kobayın alt kısmında sadece iki rozet bulunur, ancak bazı bireylerin vücutlarında ek rozetler bulunur.

Nadir ırklar arasında şunları vurgulayabiliriz:

• Baldwin. Bu tür tüysüzdür. Yavrular tüylü doğar, ancak zamanla bu tüyler dökülür;
• Kui. Bu tür dev olarak kabul edilir, çünkü doğumda domuz ağırlığı 100-150 gr, 3 aylıkken 700-800 gr, 4 aylıkken ise 1000 gr'a ulaşabilir. Yetişkinler ortalama 2 ila 3 kg ağırlığa ulaşabilir.
• Zayıf. Bu cinsin patileri ve burnu dışında vücudunda hiç tüy yoktur.

Çözüm

Kobaylar şu anda satılıyor ve dağıtılıyor evcil bir süs hayvanı olarakKobaylar, anavatanları Güney Amerika'da hâlâ yenilse de, biyomedikal araştırmalarda yaygın olarak denek olarak da kullanılmaktadır. Kobaylar artık her şehirde kolayca bulunabilmektedir. Gazetelerde ve online evcil hayvan mağazalarında satış ilanlarına sıkça rastlayabilirsiniz. Bu kemirgenlerin fiyatları düşük ve uygundur.