Gul Dong köpek ırkı, 19. yüzyılın sonlarında sömürge Hindistan'da, günümüzde Pakistan olarak bilinen bölgede ortaya çıkmıştır. Irkın bir diğer adı da Pakistan Bulldog veya Mastiff'tir.
Bu iri ve oldukça çevik bir köpektir. Diğer köpek ırklarına karşı sert ve saldırgandır. Kontrol altına alınması zor olduğu için eğitimi de oldukça zordur. Sadece deneyimli köpek eğitmenleri onunla çalışabilir.
Gul Dong cinsi köpekler, görünüş ve bazı karakter özellikleri bakımından Amerikan Pit Bull Terrier cinsi köpeklere çok benzemektedir.
Başlangıçta bu cins ayıları, boğaları ve diğer büyük hayvanları avlamak için kullanılıyordu. Daha sonra Gul Dong köpekleri köpek dövüşlerine katılmaya başladı.
Günümüzde köpekler bekçi ve bekçi köpeği olarak kullanılıyor ve aynı zamanda avlanmak için de kullanılıyor. Hindistan, Afganistan ve Pakistan'da yaygınlar.
Bir köpeğin soyunu takip etmek neredeyse imkansızdır:
- Bu hayvan cinsi hiçbir yerde kayıtlı değildir.
- Üremeleri için resmi bir fidanlık bulunmamaktadır.
- Bu cins için bir standart mevcuttur, ancak hiçbir kinoloji derneği tarafından resmi olarak bağımsız bir cins olarak tanınmamıştır.
Dış özellikler
Hayvanın ağırlığı 90 kg'a, boyu ise 100 cm'ye kadar ulaşabilir. Güçlü kemiklere ve iyi gelişmiş kaslara sahiptir. Bu cinsin burnu kısa, başı ise iridir. Boyun ve ağız kısmında deri kıvrımları bulunur, alın oldukça geniştir ve kulakları yüksektir. Gözleri koyu ve küçüktür, burnunun ucu siyahtır.
Uzuvlar uzundur, vücuda orantılıdır. Göğüs geniş ve derindir. Kuyruk orta kalınlıktadır ve ucu hafifçe sivrilir.
Gul Dong'un tüyleri kısa ve pürüzsüzdür. En yaygın renk saf beyazdır. Beyaz tüylerin üzerinde, fotoğrafta görüldüğü gibi, zaman zaman farklı boyutlarda siyah, kahverengi veya gri lekeler bulunabilir.
Hayvan karakteri
Gul Dong zeki, ciddi ve dikkatli bir köpektir. Güçlü bir sahiplenme duygusuna sahiptir, bu da bölgelerini davetsiz misafirlerden şiddetle korumalarını sağlar. Yabancılara karşı şüphecidir ve genellikle onlara karşı saldırgandır. Gerektiğinde iddialı olabilirler. çeviklik, hız ve manevra kabiliyeti.
Sahibine sadıktır ve gerektiğinde onu savunmak için acele eder. Ancak çocuklara karşı pek hoşgörülü değildir, bu nedenle onu küçük çocuklarla veya hatta gençlerle yalnız bırakmanız tavsiye edilmez.
İçerik
Gul Donglar şehir hayatına uygun değildir. Yabancılara karşı güvensizlikleri, köpeklere karşı tiksintileri ve saldırganlıkları onları şehirde beslemeyi tehlikeli hale getirir. Yüksek bir çitin arkasında, özel bir evde tutulmalıdırlar. Alana ve günlük egzersize ihtiyaç duyarlar. Koşmak en iyi egzersizdir. Onları koşuya götürebilirsiniz. Yürüyüşler en az yarım saat sürmelidir. Hayvan dışarı çıkarılmalıdır. sadece tasma ve ağızlık ile.
Bu köpek cinsi soğuk iklimlerde tutulmamalıdır. Kısa tüyleri, soğuk havalarda onları tolere etmeyi zorlaştırır. Saldırgan yapıları da onları uzun süreli iç mekan yaşamına uygunsuz kılar.
Gul Dong'un bir kulübeye ihtiyacı var. Gündüzleri dinlenip geceleri uyuyacağı yer burası. Köpeğin evi ahşaptan yapılmalı, sağlam olmalı, güvenli, eğimli bir çatıya ve çift katlı bir tabana sahip olmalı. Yağmur ve rüzgarı dışarıda tutacak delik veya çatlaklar bulunmamalı. Saman yatak ise ayda bir değiştirilmelidir. Kumaş yatak ise dezenfektan solüsyonla yıkanmalıdır.
Yavru köpeklerin oyuncaklara ihtiyacı vardır. Üç adet çivili kauçuk oyuncak yeterlidir. Bunlar ayrıca yavru köpeğin diş etlerine masaj yapar ve dişlerini temizler.
Bakım
Bakım için ihtiyacınız olanlar:
- lastik eldiven fırçası;
- özel kulak bakım ürünü;
- pamuk pedler;
- köpek şampuanı;
- pençe kesici.
Tüyler haftada bir kez fırçalanmalıdır. Göğüs hariç, tüylerin çıkış yönünde fırçalayın. Göğüs, göbekten çeneye doğru fırçalanır. Kuyruk fırçalamaya gerek yoktur.
Köpeğinizi yılda en fazla iki kez veya gerektiğinde yıkayın. Köpeğinizin tüylerini yıkadıktan sonra saç kurutma makinesiyle kurutmayın, çünkü bu köpeğinizin derisinin kurumasına neden olabilir.
Besleme
Bir köpeğin beslenmesi özel bir dikkat gerektirir. Dengeli olmalıdır. Vitaminlerden de ödün verilmemelidir. İnsan yiyecekleri köpekler için kesinlikle uygun değildir ve sağlıklarına zararlıdır.
Yavru köpekler dört aylık olana kadar günde beş kez, altı aylıktan itibaren ise günde dört kez beslenmelidir. Bir yaşından sonra günde iki kez beslenebilirler, ancak porsiyon miktarları artırılmalıdır.
En iyi mama, doğal malzemelerle hazırlanmış mamadır. Kedinize ara sıra et verebilirsiniz, ancak sadece yağsız et. Bir köpeğin beslenmesinde ise... vitamin ve mineral kompleksleri mevcut olmalıdır.
Köpeklere tatlı veya tuzlu yiyecekler, baharatlar veya yüksek yağlı yiyecekler verilmemelidir. Beslenmelerinde domuz eti, dana eti, patates, baklagiller, kemikler, soğan, mısır veya ekmek ürünleri bulunmamalıdır.
Fermente süt ürünleri faydalıdır, ancak yalnızca şekersiz olanları. Evcil hayvanınızı kraker ve tuzsuz peynirle ödüllendirebilirsiniz.
Bu cins köpeklerin yaşam süresi, genetik özellikleri ve yetiştirildikleri koşullarla doğrudan ilişkilidir. Genellikle sağlıklıdırlar ve ortalama 12 yıl yaşarlar.
